After The Burial – Wolves Within

Net wanneer ik denk dat de eindlijst voor het jaar 2013 vaste vormen aan begint te nemen, komt After The Burial met de nieuwe cd Wolves Within. Een cd die het lijstje weer doet beven al ware het een aardverschuiving in het hoge noorden van Nederland. Dit kwartet uit Minnesota schrijft en speelt nummers die de grenzen van de metal bijna overschrijden.
Een wervelwind, tornado van energie overspoelt je bij het beluisteren van de negen composities. Het start met een drumintro van vijftien seconden om daarna in hetzelfde tempo het gitaargeluid overheen te gooien. Dit nummer is melodieus, snel en krachtig van aard. De dubbele bassdrumriff geeft het nummer een groove die je in beweging zet en bijna kenmerkend voor de band is een basgeluid waarbij de vullingen uit je kiezen trillen. Zwaar, diep en ontzettend hard. Daarbij wordt er richting het eind van het nummer verrassend een keyboardgeluid neergezet dat we later bij slotnummer A Wolf Amongst Ravens weer tegenkomen. In het nummer Of Fearful Men krijgen we het zware basgeluid wederom voor onze ‘kiezen’. Het tempo ligt een stuk hoger tot ultrasnel. En ook hier weer die heerlijke groove waar een gitaarriff jengelend doorheen walst. Leuk opvallend is het akoestische stukje gitaar midden in het nummer. Door dit rustpunt lijken tempo en kracht in de rest van het nummer exponentieel te versterken. Neem daarbij de zang die het geheel aan elkaar gromt en het is genieten. After The Burial weet met Pennyweight daarna een nummer te schrijven dat door een repeterend stuk tekst (noem het refrein) goed blijft hangen. Disconnect kenmerkt zich behalve door de hardcore-elementen ook zeker weer door variatie. Behalve een akoestisch gitaarintro zijn er ook industriële elementen te horen en dat maakt dat de nummers nagenoeg absoluut niet gaan vervelen. Die dynamiek in de nummers blijven de hele cd doorgaan. Het ultra-ultrasnelle Virga bevat een melodieuze gitaarlijn, maar kent tevens een drumsolo(otje) op de helft. In Parise praten we niet meer over een intermezzo, het gehele nummer krijgt een wisseling in stijl en daarmee in sfeer, om via het loodzware basgeluid weer terug te keren naar de basis. Zoals al eerder gezegd bevat A Wolf Amongs Ravens aan het eind een keyboardgeluid dat een serene sfeer ademt. Daar tegenover staat in het nummer een ontzettend kaal drumgeluid wat spanning opbouwt.
After The Burial heeft met Wolves Within werkelijk een knap staaltje metal opgenomen dat zeker de gemoederen in de eindlijst zal doen beven.