Er hangt noodweer in de lucht. Zwarte wolken pakken samen boven Rotterdam als we aankomen bij Baroeg. Gelukkig gaan de deuren net op tijd open en zijn we binnen voordat de nattigheid in alle hevigheid losbarst. Als de gastenlijst eenmaal terecht is, gaan we naar binnen en hangen onze jassen weg. Als we even later de zaal binnen mogen wordt daar nog druk opgebouwd. We kletsen even met bekenden terwijl het podium bijna in gereedheid is gebracht voor de eerste band van vanavond.
Als eerste mag My Propane het podium op. De set begint met de gitarist als solo artiest op het podium, wat al best wel lekker klinkt. De andere leden komen ook op en beginnen energiek aan de set. Vooral in het tweede nummer klinkt de samenzang met de bassist lekker in de refreinen. Alhoewel er in het zaaltje nog maar nauwelijks mensen zijn klapt men toch al lekker mee als de zanger daarom vraagt. Het tempo van de band is lekker, men knikt lekker mee op de maat. De volgende song is ietsje trager en heeft een lekker aparte 6/8e maat waardoor het nummer een aparte vibe krijgt. Het publiek is het hier duidelijk mee eens en staat lekker mee te bewegen op de muziek. De zanger bedankt het publiek tussendoor even, hij houdt duidelijk van ze: Thank you lovely people! De set gaat weer wat steviger verder, de hoofden knikken weer gestaag mee en ik betrap mezelf erop de bass rif erg lekker te vinden. Het volgende nummer begint met een strakke drum intro, waarin de bas wordt vergezeld van een snaar instrument wat ik niet helemaal thuis kan brengen. Alt viool? Dan is de set al weer bijna voorbij en zoals de zanger al aankondigt: They’ll get the f* outta here! Van mij hadden ze nog wel wat langer mogen blijven!
Nu aan de beurt is Kingfisher Sky. We hebben de band al eerder op deze locatie mogen aanschouwen en zijn benieuwd of de goede performance herhaald zal worden. De soundcheck duurt vrij lang, er gaat het een en ‘t ander niet geheel naar wens. Het podium staat gelijk ook wel heel vol, dit zal het er vast niet makkelijker op maken. Als men het eerste nummer inzet is er gelijk duidelijk dat er iets niet klopt. De band lijkt nog wakker te moeten worden en de zang is verre van zuiver, het lijkt wel alsof de zangeres zichzelf niet goed hoort. Na wat aanpassingen probeert de band het opnieuw met het tweede nummer Hallway, maar ook deze komt niet uit de verf. In Liquid is de cello wel goed vertegenwoordigd, maar de zang is nog altijd niet wat het zou moeten zijn, dit hebben we al veel beter mee gemaakt. De band geeft zich echter nog niet gewonnen en vraagt het publiek of ze My Propane ook zo goed vonden en zin hebben in Autumn. De zang blijft echter problematisch en opnieuw gaat de zangeres richting geluidsman. Dit lijkt effect te hebben want Better Part heeft ineens een erg toepasselijke naam. Het beste nummer komt echter op het podium met Brody. Het heeft een goede opbouw en is stemtechnisch veruit het best klinkende nummer tot nu toe. Na het laatste nummer vind de band het welletjes en vraagt of we zo een biertje komen drinken bij de merch.
De laatste band van vanavond is Autumn. We hebben ze pas geleden in Eindhoven ook al gezien samen met Stream of Passion, hier verzorgde ze het voorprogramma en dat deden ze erg goed. Eens zien of hier een constante lijn in zit. De golden oldies van Autumn doen het goed, Satellites is hier een heel sterk voorbeeld van. Ook de nieuwe songs zoals Cold Comfort en Horizon Line zijn lekker om te horen. Er is gelukkig nu totaal geen sprake van problemen met het geluid en de band staat lekker actief te spelen. Een van de gitaristen vult heel vaak aan met een tweede stem, die in combinatie met Marjan erg lekker klinkt.
Dat er een paar echte fans in het publiek staan is wel te zien, sommige nummers worden compleet woordelijk meegezongen. De drummer is een invaller momenteel, Jetse Goris neemt de plek in van de drummer van de band. Deze is voor werk naar het buitenland en kan er helaas niet bij zijn. Ook de bassist is nu een andere, Kevin Storm doet het ook vanavond weer goed op de bas. Er wordt een nummer opgedragen aan Kees en Eelco (maar eigenlijk gewoon aan iedereen): Alloy. Het nummer is lekker langzaam waardoor het publiek vrolijk meedeint op de muziek. De betoverende melodieuze klanken worden vergezeld van bijbassend drumritme en gitaar. My New Time is weer een heerlijke up tempo klassieker die met veel meerstemmige zang klinkt als een klok en staat als een huis. Als laatste nummer wordt The Venamoured opgevoerd en bij het instrumentele gedeelte stapt Marjan vast het podium af en gaat in het publiek staan. Als de band eenmaal uitgespeeld is verlaten ze het podium. Een lang leven is dit lege podium niet beschoren, aangezien er vanuit het publiek een behoorlijk harde roep klinkt: “We want more!!”. Ietwat twijfelend komt de band terug het podium op, blijkbaar hebben ze hier eigenlijk geen rekening mee gehouden. Het laatste nummer wordt dan ook aangekondigd als iets wat wellicht niet helemaal goed zal gaan. De band wil het proberen, maar geeft geen garanties. Het onbekende nummer wordt echter prachtig gespeeld en als de band eenmaal klaar is krijgen ze een donderend en welverdiend applaus.
De bands zijn alledrie in hun eigen kracht heerlijk om bezig te zien en te horen. Wat een beetje een domper op de avond gooide was niet alleen het enorm slechte weer maar ook de geluids problemen bij Kingfisher Sky. Alledrie de bands hebben iets progressiefs in hun muziek en zijn allen absoluut de moeite waard om een keer te luisteren als je dit nog niet gedaan hebt.
Autumn – Baroeg (Rotterdam) 09/05/2014
120
vorig bericht