Def Leppard – Mirror Ball

Op 13 juni 1981 stapte ik voor het eerst Ahoy binnen voor mijn eerste concert. Rainbow stond op het programma, maar dit was niet de eerste band die ik zou zien. Het voorprogramma begon en vijf jongens van nog geen twintig begonnen hun set. Def Leppard zou dus de eerste band zijn die ik live mocht aanschouwen. Nu, na dertig jaar, verschijnt dan de eerste livecd Mirror Ball.
Eenentwintig nummers die opgenomen zijn tijdens diverse shows. Er is duidelijk gekozen om de sfeer van een optreden naar voren te laten komen en niet om één show integraal op te nemen. De techniek van tegenwoordig maakt dat ook mogelijk. Juist die sfeer is belangrijk voor Def Leppard. Luister bijvoorbeeld naar het publiek in Bringin’ On The Heartbreak. Ik zou echter wel verwachten dat het hele oeuvre van Def Leppard op de cd te vinden zou zijn, maar daar kom ik bedrogen uit. Van de cd’s High ’n Dry en On Through The Night is niets te vinden op deze livecompilatie. Evenals van de cd Slang. Absoluut niet de slechtste cd’s en vooral het nummer Hello America zou ik graag horen. Neemt niet weg dat Mirror Ball heel goed weergeeft waar Def Leppard voor staat. Lekkere nummers die goed in het gehoor klinken en vooral live goed tot zijn recht komen. In de klassieke nummers als Pour Some Sugar On Me en Rock Of Ages, nieuwere nummers zoals Nine Lives of in het prachtige Two Steps Behind. Je wordt verwend. Een band die uiteindelijk na de vele ups en downs voor mij tot de gevestigde orde mag behoren en uiteindelijk hun muziek trouw is gebleven. De nummers uit hun hoogtijdagen van de cd’s Pyromania, Hysteria en Adrenalize klinken nog altijd als een klok en hebben de tand des tijds goed doorstaan. Naast de livenummers staan er ook nog drie nieuwe nummers op de cd (die ook op de nieuwe cd zullen staan). Undefeated en It’s All About Believin’ zijn echte Def Leppardnummers. Een teken dat Joe Elliott (vocals), Phil Collen (guitar), Rick “Sav” Savage (bass), Vivian Campbell (guitar) en Rick Allen (drums) nog altijd niet uitgerangeerd zijn en actief zijn in het maken van goede liedjes. Het nummer Kings Of The World is voor mij echter een kruising tussen Queen en Elo en dat hoeft niet van mij.. Hoewel de cd Slang ook een uitstapje leek te zijn voor Def Leppard, herkende ik hierin wel de kracht van de Def Leppardmuziek. In de Kings Of The World hoor ik dat niet terug. Maar dat mag de pret niet drukken. Bij de cd krijg je er nog een DVD bij met de registratie van een aantal nummers van het Downloadfestival. Mirror Ball is de moeite van het aanschaffen meer dan waard wanneer je Def Leppard altijd al een warm hart heb toegedragen en daarnaast is Mirror Ball zeker de moeite waard wanneer je Def Leppard nog niet zo goed kent, want uiteindelijk krijg je een mooi historisch overzicht van dertig jaar Def Leppard op een kwalitatief hoog niveau.