Soms zit je zelfs als recensent met verbazing te luisteren naar een act die je al heel lang kent. Onze zuiderbuur Nicolas Van Meirhaeghe, ook bekend als Sal-Ocin, heeft met Empusae de nodige muzikale pareltjes uitgebracht, maar Lueur is de overtreffende trap. De donkere melancholische, tribal elektronische atmosferische muziek gecombineerd met ambient rituals klinkt beter dan ooit. Twee nummers lang weet Empusae te boeien. Beide nummers klokken rond de twintig minuten, maar door de spannende opbouw en verandering in sfeer heeft de luisteraar nog steeds het idee dat de nummers veel te kort zijn. Wat een klasse! Detaillistische aandacht voor sfeer en de keuze in instrumenten maakt Lueur een angstaanjagend mooi album. Misschien komt het ook door de intense stem van CHVE (Amenra, Sembler Deah, Kingdom, CHVE) die de gastvocalen mag verzorgen. Het geeft net dat beetje extra’s, hoewel het schreeuwerige tijdens Guiding Light soms op het randje zit. De muziek kruipt onder je huid, laat je niet meer los en roept (nee, schreeuwt!) om meer. Wat een donkere, duistere schoonheid.
http://empusae.com/
Empusae – Lueur
207