Inner Core – Soultaker

Een ongeschreven wet in de (top)sport is dat wanneer je talent ontbeert je dat prima kunt compenseren met inzet en werklust. In zekere zin is deze ‘wet’ ook van toepassing in de muziek. Ik moest daar gelijk aan denken bij de beluistering van het album Soultaker van Inner Core.
De band in kwestie bestaat uit vier heren en een dame en komt uit Duitsland. Het genre waarin Inner Core opereert gaat richting symfonische metal waarin melodie voorop staat. Op de bandfoto kijkt het vijftal je net niet boos genoeg voor dit genre aan. De heren in het zwart, de hoogblond gelokte dame, tevens zangeres, in een fel rood jurkje. Het oogt allemaal sympathiek, daar niet van, maar mist in mijn ogen net de professionaliteit en de uitstraling van de groten in dit genre.
Hetzelfde is aan de hand met de tien zelf gecomponeerde nummers op dit uur durende album. Productioneel zit het redelijk goed in elkaar. De hand van producer Christian ‘Moschus’ Moos is duidelijk hoorbaar, al vind ik het eindresultaat dunner klinken dan ik van deze gerenommeerde producer gewend ben. In alle nummers staat melodie voorop en iedereen doet zijn stinkende best er iets moois van te maken. Solo’s op toetsen en gitaar zijn volop aanwezig en gaan erin als de spreekwoordelijke koek. Ook de ritmesectie is prima in orde. En de lieftallige zangeres Anna Rogg zingt alles aan elkaar als ware zij een nachtegaal. Zingen kan deze dame zeker, al roept haar stemgeluid op den duur iets van eentonigheid op. Oorzaak is het enigszins beperkte bereik van haar stem. Deels wordt dit opgevangen door de inzet van meerstemmige vocalen van te hulp schietende bandleden.
Wat maakt Soultaker tot een album waaraan ik gemengde gevoelens overhoud? Ik stelde mij deze vraag meer dan eens. En het antwoord daarop weet ik nog steeds niet. Wellicht zit het in het feit dat het genre waarbinnen Inner Core zich wil profileren overvol is. Alles is al meer dan eens gedaan. De lat ligt dermate hoog dat alleen een zeer getalenteerde atleet eroverheen kan. Met alleen sympathieke werklust en inzet volgen drie foutsprongen…