Knight Area – Nine Paths

Nine Paths is de vierde cd van de Nederlandse band Knight Area. Ze klinken echter heel internationaal en volwassen en zetten in negen nummers een fraai product neer. Neil Kernon (Cannibal Corpse, Queenrÿche) is verantwoordelijk voor de productie en dat moge duidelijk zijn. Knight Area maakt muziek in de vertrouwde symfonische rocktraditie. Wat meteen opvalt is de ruimte die het complete instrumentarium krijgt. En die ruimte nemen vooral Gerben Klazinga op keyboards en Mark Vermeule op gitaar. Wanneer je daarnaast Gijs Koopman op bass en Pieter van Hoorn op drums inzet voor een stevige basis hoeft Mark Smit met zijn vocalen het geheel alleen maar af te maken. De cd start met een nummer met de bijzondere titel Ever Since You Killed Me. Mark zingt ingetogen en bijna breekbaar terwijl het nummer je bijna tien minuten meevoert in het kielzog. Please Come Home is werkelijk een emotioneel juweeltje. De samenzang met Charlotte Wessels (Delain) is werkelijk prachtig. Zelfs een koude kikker als ik voel toch een brokje ergens achter in mijn keel. Ook in het slotnummer Angel’s Call weet Knight Area een gevoelige snaar te raken. Ook dit is een vrij lang nummer van ruim negen minuten, maar verveelt echter geen seconde. De afwisseling in tempo, stemming en snelheid maakt het heel vitaal. Dat symfonische rock ook commercieel kan  zijn komt naar voren in Clueless en Wakerun. Het laatste nummer doet me een beetje denken aan de oude Pendragon met een wat krachtige zang. Bij Pride en Joy krijgen we wederom een muzikaal onderonsje van de keyboard en de gitaar. De bass en drum stuwen de spanning regelmatig op en houden de vaart in het nummer. Met The River en The Balance weet Knight Area me echt te strikken. Ik moest alle nummers een paar keer goed horen, maar daarna kan ik alleen maar zeggen dat symfonische rock van eigen bodem met deze cd zeker een positieve impuls krijgt. Negen paden waren er naar mijn mening een paar te weinig.