Vanavond staat het Eindhovense PopEi in het teken van Metaalfabriek symphonische metal.
De eerste band van de avond ondervindt veel problemen met de soundcheck waardoor het optreden bijna 45 minuten later dan aangekondigd begint. Maar de problemen zijn dan nog niet voorbij en de geluidsman schijnt niet te weten wat hij moet doen om het op te lossen. De helft van de instrumenten waaronder de gitaar en keys die zo tekenend zijn voor de muziek zijn niet te horen in de zaal. De eerste helft van de set wordt verprutst door de geluidsman waardoor er ook echt wel mensen afhaken en in de bar gaan zitten. Eindelijk na een berg feedback heeft de geluidsman het enigszins onder controle. Iedereen is nu in ieder geval te horen, al is de mix nog steeds niet wat het hoort te zijn…
In-Tension staat zo goed en zo kwaad als het gaat toch wel erg goed te presteren. Zangeres Noor van de Voort hoort zichzelf niet en moet een oor dichthouden om zichzelf te kunnen horen tot zeker halverwege de set, maar ze zingt alle stukken zuiver en haar stem, tezamen met de backingtrack die in de tweede helft van de set een mooi volume heeft, vormen een mooi geheel. Gitarist Ruud de Boer soleert geweldig en geeft een goede show weg, hij neemt ook de mannelijke backing vocals voor zijn rekening en doet dat erg goed. Het is jammer dat zowel zijn zang als zijn gitaar nog steeds te zacht in de zaalmix staan. Als ik meeluister over de monitors in de tweede helft van de set klinkt het gewoon geweldig. Jammer genoeg wordt in de zaal pas bij de dubbele solo met toetsenist Vincent Reuling het geluid een beetje bijgedraaid. In-Tension heeft heerlijke progressieve nummers, die in de smaak vallen bij het aanwezige publiek. Gitaar en toetsen zorgen samen voor een mooie afwisseling en soms zelfs voor een Dream Theater achtige sound. Ze kunnen de set goed afsluiten met een groot applaus van het publiek. Het is een goede band, die ik vaker wil gaan zien, ik hoop alleen dat ze de volgende keer een betere geluidsman treffen zodat ze goed tot hun recht komen.
Na een ombouw en gereorganiseerd mengpaneel is het de beurt aan Beyond God. Ook zij kunnen niet allemaal met hun in-ear systeem spelen, maar het geluid is gelukkig al wel beter geregeld dan bij de eerste band. Nog steeds is de mix van het geluid niet helemaal goed: de zang van zangeres Meryl Foreman staat hard over de muziek heen en de bas van Lukasz Kubaszak knalt ook nogal hard over de rest heen. Maar ze spelen gelukkig erg goed. Meryl zingt zuivere mooie zanglijnen over de strakke symphonische muziek van de band. Bassist Lukasz mag nog wel werken aan zijn performance, want ik zie meer rug dan voorkant. Hij heeft wel een goede techniek en speelt feilloos op zijn 6-snarige bas. Het is jammer dat de toesten uit een backingtrack komen, want het is best een belangrijk deel van de muziek. Je mist de extra persoon op het podium die de sound compleet maakt. Gitarist Twan Smolders speelt goed met het publiek en soleert er ook lekker op los. De nummers klinken erg lekker en kunnen rekenen op een leuke response vanuit de zaal. De ritmes van drummer Ferry Guns zorgen voor de stabiele basis van het geheel en hij maakt er ook nog een leuk showtje van. Erg leuk om te zien.
De laatste band van de avond heeft zijn eigen geluidsman meegenomen. Dat is zeker terug te horen al is het nog steeds niet helemaal lekker gemixt. La Ventura maakt een leuke vorm van melodische rock/metal. De set klinkt strak en wordt goed ontvangen door het publiek, wat door het late tijdstip wel steeds minder lijkt te worden. In het eerste nummer valt de microfoon van zangeres Carla van Huizen regelmatig weg, daarom wordt geswitcht naar een bekabelde microfoon in plaats van haar draadloze, en daarmee is het probleem ook meteen opgelost. Carla heeft een mooie sterke stem, de afstelling van de microfoon is vaak te dof of juist te schel waardoor het helaas niet altijd tot zijn recht komt. De band is professioneel qua uitstraling en de manier waarop ze opbouwen en tussendoor met de problemen om gaan. Deze band heeft ook een toetsenist uit de backingstrack, wat ik persoonlijk erg jammer vind. De bandleden spelen met het publiek en hebben zichtbaar plezier in het op het podium staan. De toevoeging van een masker bij Carla in het begin van de set is ook een leuke afwisseling om naar te kijken. Het is jammer dat het geluid van gitarist Sasha Kondic aan de zachte kant staat, want hij speelt echt heel erg goed. Oude en nieuwe nummers wisselen elkaar af en vormen samen een leuke afwisselende set muziek die geen moment verveelt. Bassist Mike Saffrie en drummer Stefan Simons zorgen voor een strakke en interessante ritmesectie waarop de rest van de muziek rust. Dit is zeker een band om in de gaten te houden!
Op de geluidsman na was vanavond een heerlijk avondje symphonische metal. Het was gezellig druk en we hebben genoten van drie goede bands.
La Ventura – PopEi (Eindhoven) 17/04/2015
160
vorig bericht