Het was 16 oktober 1982 toen ik deze band voor het eest zag tijdens een uitzending van Rockpalast. De beroemde concerten die Live door de WDR werden uitgezonden.
Al direct bij de eerste tonen had ik al snel door dat dit een leuke avond tv zou worden. Deze tonen waren van Little Steven and the Disciples of Soul, met Steven van Zandt als frontman en toen der tijd vooral bekend als sidekick bij de
E-street band van Bruce Springsteen waar hij trouwens nog steeds deel van uitmaakt..
Vanavond treden ze op in de Oosterpoort in Groningen in het kader van zijn Soulfire-tour en promotie van zijn gelijkwaardige album. Zoals de pers al omschreef, een album met vette soul en voornamelijk covers die Steven voor anderen had geschreven. Een album ook die Little Steven and the disciples of Soul weer terugbrengt naar hun roots.
Het publiek staat al rijen dik voor de deur van de Oosterpoort in Groningen als ik aan kom lopen. Het komt niet vaak voor (of eigenlijk helemaal niet) dat ik 20 minuten moet wachten voordat ik eindelijk door de portier wordt binnengelaten in de zaal die dan al voor een groot deel gevuld is met voornamelijk publiek van tussen de 40 en 50 jaar.
Een enkeling met een Bruce Springsteen-shirt. Gelukkig lag bij de receptie mijn fotopas klaar en kon ik snel naar binnen. Een positie innemen helemaal vooraan ging makkelijker dan gedacht, maar wat worden mensen lang tegenwoordig!
Een paar rasechte fans uit Duitsland lieten mij voorlangs zodat ik toch een redelijk goed zicht had op het podium. Die fans waren trouwens (toeval of niet) ook bij het concert geweest van de Rockpalast-uitzending en bij het concert in Carre in juni dit jaar, waar zijn grote vriend Southside Johnny (die de avond daarvoor in Paradiso speelde) als verrassing nog het podium opkwam.
Vanavond heeft Little Steven geen verrassing voor ons, maar het podium ziet er wel indrukwekkend uit. Maar liefst 14 muziekkanten had hij meegenomen; zijn Disciples of Soul.
De opening begint minder spectaculair dan ik dacht met Tom Patty’s Even the Losers, direct daarna gevolgd door de tittelsong van zijn nieuwe album, Soulfire waar direct zijn karakteristieke sound te horen is. Zijn gitaarriffs, de blazers en keyboard en natuurlijk zijn herkenbare stem. Met Blues Is My Business gaat het helemaal los en laten o.a. Marc Ribler op gitaar en Clark Gayton op Trombone zien dat niet alléén Little Steven de hoofdact op het podium is. Ook de drie achtergrondzangeressen Sara Devine, Tania Jones en Jacquita Perkings laten zich in hun kleurrijke jaren 70 discopakjes duidelijk zien en horen.
De nummers volgens elkaar in rap tempo op, afgewisseld met vertellingen over de mensen voor wie hij deze songs heeft geschreven en op zijn nieuwe album staan. De naam Southside Johnny komt veelvuldig voor. Opvallend nummer is Standing In The Line Of Fire, waarbij ik even denk aan een westernfilm met Clint Eastwood. Niet alleen nummers van zijn nieuwe album worden gespeeld, ook zijn vroegere werk komt aan bod zoals Until the Good is Gone, Angel Eeyes en natuurlijk het rustige Princes of Little Italy met de begeleiding van Lowell Levinger op mandoline en Andy Burton op accordeon.
We dutten even in bij een aantal reggae nummers, Leonard Peltier en I’am a Patriot maar op het eind van de show die dan al bijna 2 uur duurt, gaat het nog even los met Bitter Fruit en als afsluiter zijn bescheiden hit Forever. Na twee uitbundige toegiften I Don’t Want To Go Home (en dat wilde niemand) en Out Of The Darkness is het na 2,5 uur en 24 nummers toch welletjes en gaat het publiek tevreden naar huis of even langs bij de merchandising.
Little Steven and the Disciples of Soul is een goede (rock)soul band en de inmiddels net 67 jarige Steven van Zandt maakt er in zijn altijd getooide gipsykleding met bandana nog altijd een hele show van.
Little Steven & the Disciples of Soul – Oosterpoort (Groningen) 27/11/2017
235
vorig bericht