Living Colour – Shade

Vrijdag is het eindelijk zover, acht jaar na het laatste album The Chair In The Doorway verschijnt dan eindelijk het nieuwe album Shade. Al met al is Living Colour zo’n vier jaar bezig geweest met dit album. Jaren vol gedoe dat weinig met muziek te maken had, zoals managementperikelen. Vorig jaar werd al een tipje van de sluier opgelicht met een EP met Notorious B.I.G.’s Who Shot Ya in verschillende geslaagde versies, als reactie op het wapengeweld in de VS.
Hoewel ik Living Colour en gitarist Vernon Reid altijd hoog had zitten qua benadering van muziek, vond ik de albums na Time’s Up steeds een stapje minder worden. Het aantal memorabele tracks werd per album lager en de genietbaarheid daarmee ook. Who Shot Ya was een veelbelovend eerste geluid van het nieuwe album. En inderdaad, met Shade is die trend gekeerd – ondanks de lastige aanloop naar de release en ondanks dat er qua band én producer niets is veranderd. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de opgelopen verdeeldheid in de Amerikaanse samenleving. Voor een band die iets te zeggen heeft moeten dit haast wel productieve tijden zijn.
Opener Freedom Of Expression (de afkorting F.O.X. in de titel is veelzeggend) is al gelijk een knaller. De herkenbare gitaarpartijen van Vernon Reid, Corey Glovers uiterst ritmische zanglijnen, met bas (Doug Wimbish) en drums (Will Calhoun) die vaak de gitaar volgen. Op de rest van het album zijn er volop samples te horen, maar ook trombone, lapsteelgitaar, toetsen en de nodige gasten, onder wie George Clinton. Living Colour als de muzikale variant op de Amerikaanse ‘melting pot’.
Zoals altijd zijn ook er ook op Shade een paar covers te vinden. Naast Who Shot Ya zijn dat Robert Johnsons Preachin’ Blues, die een lekker lawaaiige behandeling krijgt, en een funkrockversie van Marvin Gayes Inner City Blues. Bovendien is er een song van de hand van producer André Betts, Program, een van de beste tracks wat mij betreft.
Het is Living Colour op zijn best: energiek en heavy, met een boodschap in de teksten, muzikaal tegendraads en toch iedere keer weer catchy en onmogelijk om stil bij te blijven zitten. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat we ze nog een keer zó goed zouden horen. Jaarlijstjesmateriaal!
Vrijdag en zaterdag zijn ze in Nederland te zien in het kader van CityRock met o.a. Europe en UFO in respectievelijk Eindhoven en Leeuwarden.

Living Colour website