Northern Symphony Festival – The Venue (Selby) 04/04/2015

Vandaag staat in het teken van symphonische metal in Selby. In verband met het reizen naar Birmingham om op tijd aanwezig te zijn voor het volgende festival heb review ik enkel het middag programma. De zaal The Venue is goed gevuld met toegestroomd publiek als de shows aanvangen.
De eerste band is de spaanse band Rose Avelon, deze band draagt de naam van de zangeres.
Zangeres Rose Avalon Dwell Sánchez heeft een mooie stem, maar zit er wel regelmatig naast. Ze zingt een combinatie van opera en rock in bijna alle nummers.
Toetsenist Sergio González, staat voor op het podium en heeft ook veel interactie met het publiek. Hij neemt ook de backing zang voor zijn rekening. De samenklank is niet altijd even lekker, maar dat is vooral te wijten aan Rose. Sergio heeft een erg goede techniek en een erg mooie stem.
Solo Gitarist Óscar Lecina heeft een gave grunt. Af en toe is hij slecht te horen, omdat het volume te zacht staat. Dat wordt gelukkig wel bijgesteld tijdens de show.
De muziek heeft een goede sound, afwisselend rustig en wat hardere symphonische rock/metal. Ze spelen leuk met het aanwezige publiek en weten de nummers goed te brengen.
Deze Engelse band Powercake is de tweede band deze middag en is niet echt symphonisch te noemen, maar ze spelen wel lekkere power metal. Niet altijd even strak helaas, maar al met al hebben ze wel een goede sound. Het kan de band zeker waarderen en er wordt lekker meegeklapt en geroepen.
Zanger en gitarist Joe O’Flanagan heeft een goede cleane zangstem. Er is een mooie meerstemmigheid in de zangpartijen die samen met bassist Rhys Morgan en lead gitarist Milan Kranjovic worden uitgevoerd.
Milan zet goede solo’s neer in diverse nummers, maar beiden gitaristen kunnen goed soleren en dat laten ze horen in het laatste nummer met een gave dubbel solo.
Ze hebben een leuke stageperformance en hebben plezier op het podium. Dit is zeker een band om in de gaten te houden.
De Nederlandse band Seventh Sin is de volgende en ze zetten sterk in met Like a blazing flame. De zaal is meteen met de volle aandacht bij de band en ze worden meteen onthaald met een groot applaus na het eerste nummer. Ook bij het nummer The choice wordt er lekker meegeklapt en gedanst.
Zangeres Monique Op Heij weet het publiek te boeien met haar mooie stem en leuke opmerkingen tussendoor. Ook gitarist Roy Geelen weet indruk te maken met zijn geweldige screams/grunts.
Monique zorgt voor nog wat spektakel als haar jurk na een sprong kapot knapt en bijna net iets te veel van haar laat zien. Maar gelukkig is dat weer snel verholpen.
De band speelt een strakke set van 35 minuten waarbij ze het publiek de volledige 35 minuten weten te boeien met hun goede performance.
Het is duidelijk dat deze band zijn voeten steeds vaster op de Engelse bodem weet te zetten, want bijna iedere bezoeker gaat weg met een cd of T-shirt.
Ik ben zeer benieuwd naar hun laatste show van deze Engelse tour als headliner van het Quinphonic festival in Birmingham.
De Engelse band Control The Storm maakt het middag programma compleet. Deze band maakt mooie symphonische muziek. Zangeres Kate Norris heeft een mooie zuivere stem en raakt bijna alle noten goed. Ze hebben ook een erg goede backingtrack meelopen met tweede stemmen.
Leuke snelle en semi snelle symphonische nummers wisselen zich af in een strak uitgevoerde set. Drummer Nath Hutchins heeft een sterke en strakke drumtechniek met lekkere ritmes.
Toetsenist Raedon Mac heeft een vette grunt, maar ook erg mooie cleane vocalen. Er is een mooie verhouding tussen grunt en lead zang. De band speelt met het publiek en zorgt voor een goede belevenis voor alle kijkers/luisteraars. Het geluid staat over het algemeen goed afgesteld enkel de toetsen staan wat zacht.
Ook Control The Storm heeft een goede indruk gemaakt op het publiek. Zeker een band ook meer van te gaan zien.