Otherwise – Peace At All Costs

Na het succes van het debuutalbum True Love Never Dies, dat goed werd ontvangen in eigen land, is Otherwise de studio weer ingedoken om een nog sterker album op te nemen. Ze namen daarbij David Bottrill (Muse, Stone Sour, Staind) in de arm om hen, in een studio in thuisbasis Las Vegas, naar een hoger niveau te tillen. Het is nu aan de rest van de wereld om de band te ontdekken en te omarmen.
De band gebruikt hiervoor stevige rocknummers die ergens tussen Nickelback en Five Finger Death Punch liggen en een centraal thema hebben over het zoeken naar licht in de duisternis, naar liefde en vrede. Dat klinkt zoetsappig, maar is gewoon stevige realiteit, net als de nummers op Peace At All Costs. De all American rock komt onder meer herkenbaar terug in het stadionachtige in nummers als Never Say of Darker Side Of The Moon. Zwaarder wordt het in Coming For The Throne, waar een stevige goede groove het zwaardere geluid in het nummer een extra dimensie geeft. Het rockt, zweept op en laat je genieten van eenvoudige stevige rockmuziek. Iets scherper en meer richting FFDP gaat Otherwise in Fate Is Your Enemy en nog meer in het uitstekende Love & War. Misschien wel het meest heftige nummer op het album. De melodie doet me een beetje denken aan Lady Startstruck van Rainbow. Hoewel het nummer er niet op lijkt, geeft het me een soort van herkenning en klinkt het vertrouwd. Ook Demon Fighter heeft zo’n deja-vu op luistergebied in zich. Onwillekeurig moet ik daarbij aan het vorig jaar uitgebrachte album van het Zweedse Mustasch denken. Wat dat betreft heeft Adrian Patrick een stemgeluid dat dit vertrouwen inboezemt. De hoeveelheid rustige nummers op het album is wat mij betreft erg hoog. Man On Fire is relatief rustig, maar krijgt later meer kracht in de ontwikkeling dat het nummer doormaakt en bouwt langzaam op naar een nummer vol emotie en kracht alvorens in stijl rustig af te bouwen. All The Pretty Things, Walk Away en Meet Me In The Dark kunnen we echter gerust onder de ballads en/of lovesongs rekenen. Relatief een groot percentage voor deze rockband. Maar misschien ook wel weer heel interessant commercieel gezien.
Peace At All Costs is voor Otherwise een stap in het donkere diepe die zij gewoon moesten maken. Een band die zichzelf de nodige eisen stelt, maar een band die ook loyaal naar zichzelf is. Wanneer Nickelback wereldwijd nog zalen vol krijgt, moet dat met Otherwise helemaal lukken, want het is net wat minder gelikt, commercieel opgebouwd en vooral heel prettig om naar te luisteren. De variatie in de nummers zorgen daarbij voor een goed evenwichtig album. Van Otherwise gaan we nog meer horen in de toekomst, dat kan gewoon niet anders.