Een zondag middag, net na Grindhoven en net voor Koninginnedag. Een prima moment om even Dynamo binnen te wandelen en een stukje cultuur te snuiven lijkt me. Op het menu staat de Amerikaanse formatie Philm. Wellicht doet dat niet meteen een bel doet rinkelen, maar omdat er in de ondertitel de naam Dave Lombardo vermeld staat, zou het zomaar een sterrenmenuutje kunnen worden.
“Wij zijn van België”, zo introduceert de zanger van support act Sum.of.a.Kind zich. De power metal band heeft de afgelopen 3 jaar al een flink palmares opgebouwd. De muziek is van het recht toe recht aan soort, gewoon lekker er in beuken. Zeker wel muzikaal en leuk om naar te luisteren ook, al zou het van mij her der net wat extra’s kunnen gebruiken. Wat afwisseling in de nummers bijvoorbeeld. Ik gok dat dat wel goed gaat komen de komende jaren, gewoon lekker spelen en je verder ontwikkelen. Het was goed, maar niet bijzonder.
Na een korte pauze betreedt het trio van Philm de bühne. Het optreden begint met een barrage van psychedelische klanken dat welhaast naadloos overgaat in bak trash herrie waar je u tegen zegt. Het publiek (waarvan een flink aantal echt voor Lombardo komt) staat al snel goedkeurend de hoofden te schudden. Philm bestaat naast Lombardo (uiteraard op drums) uit Gerry Nestler (gitaar/zang) en Pancho Tomaselli. De muziek is lastig in een hokje te duwen, we horen psychedelische rock en trash, zoals al aangeven, maar ook jazz en funk Bij vlagen heb ik zelfs het gevoel bij Queens of the Stone Age te zijn beland. Alles even geniaal in elkaar gezet en aan elkaar geknoopt. Het bassen Tomaselli is werkelijk briljant, de surfklanken uit de gitaar van Nestler doen je soms op een strandje in Caraïben wanen en het drummen van Lombardo is al even virtuoos. Zonder dat het overheersend wordt trouwens, dit is een band en niet een beroemde solist met een begeleidingsbandje. Een zeer goed optreden dat naar ik vermoed erg hoog in de ranglijst gaat eindigen dit jaar.
