Primal Fear – Rulebreaker

Het elfde album van deze Duitse metal band. De opvolger van het succes album Delivering The Black uit 2014.
Weer zorgen zanger Ralf Scheepers en zijn band voor een rauw, agressief maar melodieus album. Angels Of Mercy is een typisch Primal Fear nummer, stevige riffs gieren door het nummer, agressief gezongen door Scheepers. Bullets & Tears wordt iets minder zwaar ingezet, maar ook hier spat weer de energie van af. Dit album is geen album om rustig in je luie stoel te gaan luisteren. Alle registers gaan open in het razendsnelle In Metal We Trust. Het bijna vier minuten durende nummer is een ware uitputtingsslag. Het wordt gevolgd door het ruim elf minuten durende We Walk Without Fear. Het nummer begint mooi en klein met een toetsenpartij en een koortje. Na een minuut wordt het tempo opgeschroefd en gaat het sneller door. Er is flink wat tijd ingeruimd voor diverse gitaarpartijen en bijbehorende solo’s. Een stevige drumroffel vormt de intro van The Devil In Me gevolgd door een zware gitaarriff. Op dit nummer wordt wat gas terug genomen. Het album wordt afgesloten met het snellere Raving Mad, waarin de stem van Schleepers af en toe enkele octaven hoger klinkt.
Wederom een sterk album dat zeker voldoet aan de hoge verwachtingen, gecreëerd door het succes van de voorganger. Hier en daar lekker bombastisch, dan weer een lekker in het gehoor liggend refrein, en dat alles overgoten met een stevige metal saus. Dit album is gewoon goed.