Met grote letters staat het op de agenda van 013: Smashing Pumpkins! De band rondom zanger Billy Corgan komt naar Tilburg. Normaliter spelen acts zoals deze op grote festivals en enorme zalen. Het is dan ook uniek te noemen dat deze naam op de poster prijkt van de 013. Wat gaat deze avond allemaal brengen? Gaan we terug in de tijd, herleeft 013 de jaren ’90 of krijgen we een setlist vol met nieuwe nummers voor onze kiezen? Het kan allemaal gaan gebeuren vanavond. Een uitverkochte zaal vol bezoekers wacht op de helden van Smashing Pumpkins. Rockportaal.nl is er bij en wacht in spanning af!
Allereerst is het de beurt aan Beware of Darkness om de zaal op te warmen. Nou ja, opwarmen? Het is bloedheet in de zaal in Tilburg, maar een muzikale opsteker is niet verkeerd. Hier zorgt de band uit de Verenigde Staten wel voor. Nadat ze eerder deel uitmaakten van de Vans Warped Tour hebben ze nu de eer om met het hoofdprogramma mee op tour te gaan. Beware of Darkness begint energiek aan hun optreden en het ambitieuze rocktrio zit muzikaal goed in elkaar. De bassist overdondert de 013 en de drummer weet ook wel hoe het moet. Echter is het de zanger die de zwakke factor is in deze machine. Hij is slecht te verstaan en lijkt meer met zichzelf bezig dan met het optreden. Freaky dansbewegingen die je kent van bands waarbij de zanger vaak nog denkt dat een spandex broek nog echt mode is. Ook tracht hij met een kopstem te zingen, maar zo blijkt dat het niet zo makkelijk is als bijvoorbeeld Matt Bellamy doet overkomen. Het trio uit Los Angeles speelt nummers van album `Orthodox` en ook coveren ze `Yer Blues`, een onbekender nummer van The Beatles. Het komt echter niet uit de verf vanavond. Ook is het niet nodig om te roepen dat je nog zo stoned bent door Amsterdam. Daar zit een uitverkocht 013 niet op te wachten.
Nee, het draait vanavond om de Smashing Pumpkins. Exact volgens het tijdschema betreedt de band het podium en trapt formidabel af. Het publiek mag meteen meezingen met `Tonight Tonight` om vervolgens meteen nog een oudje voor de kiezen te krijgen. “Cherub Rock” is ook een nummer uit de jaren ’90 en zo lijkt het een ouderwets avondje te worden. Zanger Billy Corgan is erg goed bij stem en staat prominent vooraan op het podium. Zijn naam wordt nogal eens gescandeerd vanuit de zaal, de band is nog steeds populair. In het eerste gedeelte van de set, die naar verluidt twee uur en een kwartier gaat duren komen veel oude nummers voorbij. Zelfs heel snel waagt de band zich aan een aparte versie van “Space Oddity”. Echter haalt deze versie het echt niet bij de Bowie-klassieker. Gelukkig heeft de band voldoende eigen nummers. Wat een genot om klassiekers “Disarm” en “Bullet With Butterfly Wings” weer eens te mogen horen. Zo denkt het publiek er ook over en men zingt graag mee. Ook blijkt men het pogoën en beuken ook niet verleerd te zijn. Het gaat er soms hard en lomp aan toe, tot ergernis van heel wat bezoekers.
Na zo’n drie kwartier is het eens tijd om de menigte toe te spreken. Amerikaanse stadionacts hebben de reputatie om soms zelfs helemaal niets te zeggen, maar een spraakzame Billy Corgan richt zich tot het publiek. Hij stelt de bandleden voor en memoreert aan het feit dat het vandaag 20 jaar geleden is dat het “Siamese Dream” uitkwam. Echter verzuimt de band iets met dit heuglijke feit te doen. Dit jubileum had meer glans kunnen krijgen door bijvoorbeeld het album integraal te spelen, zoals een aantal andere bands wel doen om een album weer in het spotlicht te zetten. Tevens laat Billy Corgan de bezoekers allerlei nummers roepen, die ze uiteindelijk toch niet zullen gaan spelen. Nee, de setlist staat gewoon vast en deze band zal niet snel afwijken van hun programma. De jaren ervaring hoor je overduidelijk en professioneel zet de groep het optreden voort. Tussendoor wordt in een rap tempo van instrumenten gewisseld en krijgen bassiste Nicole Fiorentino en ook Billy Corgan vaak een andere gitaar omgehangen. Elk bandlid heeft een eigen plek op het podium en wijkt daar zelden van af. Ze komen gewoon een optreden doen, niets meer niet minder.
Het publiek mag vanavond genieten van een aantal oude nummers, maar ook het meeste recente album “Ocenia” wordt niet overgeslagen. Van dit album prijken maar liefst zes nummers op de setlist en dat is best veel. Het publiek blijkt vanavond meer een liefhebber van het oudere materiaal, waardoor de aandacht wat verzwakt. Er ontstaat wat meer geroezemoes in het erg warme 013. Misschien is de lengte van dit concert ook net iets te lang om het publiek continu te boeien. Gelukkig zorgen hits “Zero” en “Today” wel weer voor een opleving in de zaal. Qua optreden is er niets op de Smashing Pumpkins aan te merken, ze kunnen het nog steeds. Als na “United States” de band terugkeer voor het toegift komen er nog twee nummers voorbij. “Tonight Tonight” waren de Smashing Pumpkins in 013, “Today” lag Tilburg aan hun voeten!
Smashing Pumpkins – 013 (Tilburg) 27/07/2013
200
