Suicidal Angels – Division Of Blood

In 2001 besloot de toen 16-jarige gitarist en zanger Nick Melissourgos dat hij maar eens een band moest oprichten. Ondertussen zijn we vijftien jaar verder is Suicidal Angels uitgegroeid tot het thrashmetalexportproduct van Griekenland. Daarbij kunnen ze gemakkelijk wedijveren met de Europese collega’s van Kataklysm, Kreator en Exodus.
Voor het album Division Of Blood wist Nick gitarist Gus Drax te strikken voor een plaats in de gelederen. Opvallend, omdat Gus met Sunburst het afgelopen jaar een pracht van een progressief metalalbum wist uit te brengen. Van vele markten thuis dus. Zelf omschrijft Nick de nieuwe gitarist als heel gepassioneerd en dat is aan zijn spel zeker ‘af te lezen’.
Passie is ook een woord dat de band neerzet in 35 minuten. We kunnen er kort over zijn, dit is thrash met een gouden randje. Netjes volgens het boekje met keiharde strakke riffs, een pneumatische ritmesectie en zenuwstrelende gitaarsolo’s. In Capital Of War maakt de band gebruik van een galopperende riff, terwijl in Front Gate de band de riff gebruikt in een iets verrassende en afwijkende setting. De negen nummers zijn zo opgebouwd dat ze geen moment vervelen. In Image Of The Serpent en Bullet In The Chamber is het uptempo genieten. Daarbij valt een nummer als Eternally To Suffer op door een uitstekende gitaarsolo, waarop aansluitend het vertrouwde drumgeluid de aanloop is voor wederom een strakke thrashriff.
Aardig detail is het hi-hatgeluid in titelnummer Division Of Blood. Het is lekker naar voren geproduceerd en biedt een fris geluid.
Suicidal Angels laat met Division Of Blood horen dat thrashmetal ook in Griekenland springlevend is en laat menig andere thrashband achter zich. Zelf ben ik van mening dat Slayer nog nooit geëvenaard is, maar Suicidal Angels komt wel verdomd dicht in de buurt.
We kunnen er kort over zijn. Het is een heerlijk album.