Sunrise Auranaut – The Ocean Of Unspoken Words

Sunrise Auranaut is een Russisch studioproject van multi-instrumentalist en componist Vitaly Kiselev. Hij maakt muziek in de tradities van de klassieke zeventigerjaren prog school. Zijn invloeden haalt hij bij groepen als Genesis, Yes, Emerson Lake & Palmer, Camel, Uriah Heep, Eloy en Hawkwind. En deze mixt hij met muziek van klassieke componisten. Sinds 2013 bracht hij drie instrumentale albums uit: Childhood’s End?, Way Of The King en The First Cosmic. Met deze albums bleef hij enigszins onder de progradar. Met dit hier besproken vierde album, wat is uitgebracht bij het Nederlandse label Rock Company, zou daar verandering in moeten komen.
Er zijn vandaag de dag volksstammen muzikanten die in eigen studio’s, garages en omgebouwde zolderkamers muziek componeren en opnemen. Al dit enthousiasme en nijver ten spijt biedt dat voor het gros geen garantie voor wereldschokkende resultaten. Na het beluisteren van The Ocean Of Unspoken Words kom ik tot de conclusie dat onze Russische vriend een van deze velen is. Met alle respect. Dat natuurlijk wel. Maar als scribent van dienst zie ik het ook als mijn taak om het kaf van het koren te scheiden.
Op dit schijfje van 50 minuten prijken negen nummers die in speelduur variëren van drie tot ruim acht minuten. Al de door Kiselev zelf gecomponeerde werkjes komen op mij nogal gekunsteld en fragmentarisch over. Niet zelden lijkt de man in zijn eigen complexiteit te verdwalen. Zo worden brede symfonische stukken te hooi en te gras afgewisseld met solo’s op synthesizer en piano intermezzo’s. Maar ook de elektrische gitaar wordt niet geschuwd. Kiselev bespeelt al deze instrumenten met verve, laat dat duidelijk zijn. Toch moet ik eerlijk bekennen dat Sunrise Auranaut niet vergeleken mag worden met pakweg Rick Wakeman, Karfagen en Par Lindh Project, die in dezelfde marge opereren.
Mocht je als lezer toch nieuwsgierig zijn geworden, neem dan de gelegenheid om je eigen oordeel te vellen. Dat kan door onderstaande video.