Zodiac – Grain Of Soul

Met cd’s uitbrengen is heden ten dage niet veel meer te verdienen. Bands brengen daarom vaak eens in de drie of vier jaar een album uit om daarna een paar rondjes te toeren. Zo niet het Duitse Zodiac. Grain Of Soul is alweer het vierde full-length studioalbum sinds het debuut in 2012.
Het heeft voor het viertal gewerkt, want de doorbraak lijkt met het vorige album Sonic Child definitief geworden te zijn. Natuurlijk, retrorock met heavy riffs zit in de lift en dat zal zeker geholpen hebben. Toch weet Zodiac zich ook binnen dat hypeje te onderscheiden door pure klasse.
Zanger en leadgitarist Nick van Delft is daarbij uiteraard de blikvanger, maar de rest van de band weet op Soundgardense wijze een moddervette basis te leggen waarop Van Delft kan schitteren. Met heerlijke bluesy solo’s, maar ook met zijn zang. Wat bij eerste beluistering niet zo heel erg opvallende vocalen lijken, blijken bij nadere beluistering rotsvaste zanglijnen die op de beste momenten aan Soundgarden’s Chris Cornell doen denken.
Muzikaal is de horizon een stuk verbreed. De heavy riffs zijn er nog steeds, maar de melodieën doen wat vaker aan de grunge denken. In “Crow” bijvoorbeeld, waar op een hele geslaagde manier een lichte, bijna poppy melodie wordt gecombineerd met moddervette riffs en ritmesectie. Het sfeervolle “Down” laat dan weer flarden King’s X horen. Bij “Like The Sun” krijg ik associaties met Foo Fighters.
Op Grain Of Soul beweegt Zodiac zich ergens tussen Soundgarden, Whitesnake en Foo Fighters zonder te klinken alsof die bands simpelweg in de blender gekieperd zijn. Daarvoor klinkt het te authentiek en te gepassioneerd. Of ik Grain Of Soul echt een verbetering vind ten opzichte van Sonic Child, daar ben ik nog niet helemaal uit. Zodiac laat echter wel horen nog lang niet uitgegroeid te zijn en dat is wat mij betreft alleen maar goed nieuws.

Zodiac website