Het is vrijdag zeventwintig januari als ik naar Amsterdam rijd. Niemand minder dan onze eigen Floor Jansen is dan in het Hampshire Hotel Amsterdam American aanwezig voor face to face interviews. Floor heeft een succesvolle wereld tournee achter de rug met Nightwish. Daarmee is zij nu ook de meest succesvolle Nederlandse zangeres in het buitenland. Tijdens de tour werd de Wembley Arena aangedaan waarbij voor 12.000 uitzinnige fans opgetreden werd. Dat werd voor een nog groter publiek ook gedaan in thuisland Finland in Tampere. Op dit moment is Floor hoogzwanger. Genoeg reden om toch een gezellig onderonsje te hebben met deze power woman. Gezellig en ontspannen was het zeker en allerlei koetjes en kalfjes werden boven gehaald over de dvd, de tour, toekomstplannen, terugblikken op het verleden en de baby.
Dank je wel voor je tijd en voor dit interview met Rockportaal
Jij ook.
De laatste anderhalf jaar ben je heel druk bezig geweest met de tour met Nightwish en andere zijprojecten. Inmiddels ben je ook hoogzwanger. Hoe gaat het nu met je?
Helemaal goed! Gezond en wel. En ik ben inderdaad nu ook wat ronder dan normaal.
Tijdens de tour zijn er onder andere opnames gemaakt in de Wembley arena en de Tampere show in Finland. Wembley lijkt mij ontzettend gaaf om daar te staan. Hoe was dat voor jullie om voor 12.000 uitzinnige fans te mogen optreden op een legendarisch podium? Dat moet echt geweldig zijn.
Dat was het ook zeker wel. Die show was de afsluiter van onze Europese tour. We hadden het genoegen van zoveel fans al bijna iedere dag gehad. We waren dus in zekere zin gewend aan dat soort formaat van shows. Het was ook fijn om te weten dat deze zaal een bijzondere geschiedenis heeft. Voor ons was het ook een mooi doel om in Wembley te spelen en dan niet voor een half gevulde zaal. Het was echt een verassing dat we die show ruim van te voren ook uitverkochten. Het was voor ons ook een mooie bevestiging dat we goed bezig zijn. Te mogen zien dat onze laatste plaat dus in de smaak viel was echt fijn. Als je dan weet dat er ook nog dvd opnames gemaakt worden dat maakt het wel heel bijzonder. Omdat het ook de laatste show was zaten we ook in een hele fijne flow omdat je het al kent.
Hadden jullie ook extra zenuwen van te voren? Ik kan het mij heel goed voorstellen met zo een grote show.
Deels wel en deels ook niet. Deels niet omdat het de laatste show was van een tournee. Maar de andere zijde was inderdaad wel van dit is echt de laatste show. Dit is Wembley Arena en er gaat een dvd opgenomen worden. We hebben Richard Dawkins bij ons die zorgt voor een nieuw spannend element in de show. Al die dingen maken het wel een beetje spannend waar je toch probeert rustig onder te blijven.
Hoe was het om Richard op het podium te hebben? Zijn legendarische woorden voor zoveel mensen. Ik heb de dvd ook gezien en vond het schitterend om hem op het podium te zien staan. Aan de andere zijde was het ook mooi om jullie te zien genieten hoe hij daar stond. Hebben jullie achteraf nog met hem hierover kunnen spreken hoe het voor hem was?
Het was heel spannend om eigenlijk een heleboel redenen. Het was niet iets wat we gewend zijn. We hadden net weet ik hoeveel shows gedaan die allemaal ongeveer hetzelfde waren. Dat was fijn. Je hebt daardoor je routines. Ineens weet je, nu gaan we er iemand bij halen die nooit op zo een podium staat. Nu gaan we er iemand bij halen die door de ene bejubeld wordt en door een andere ver afgunst wordt. Nu moet hij opeens, die erg welbespraakt is en gewend is om voor publiek te spreken, bij ons op het podium komen staan voor een heel ander type publiek. Voor zo een grote groep live publiek had hij nog nooit gestaan. Gaat dat dan wel goed? Persoonlijk herinner ik mij dat ik zoiets had van, Ik hoop dat hij zijn tekst nog weet. Ik hoop dat het goed gaat. Niet dat ik daar aan twijfelde. Ik heb hem die dag voor het eerst ontmoet en langs hem gezeten met het eten. Je hoeft niet lang met hem te praten om door te hebben dat het een hoog intelligente man is. Het is een typische Britse welbespraakte man. Echt een gentlemen, heel leuk! Ik heb mijn herinneringen nu van hoe dat was. Ik heb nu ook de beelden gezien van de dvd maar in de aanloop daarvan heb ik ook veel materiaal voorbij zien komen. Dat samen maakte weer een nieuwe herinnering waarin ik nu ook de reacties van de bandleden kon zien. De reacties van het publiek op het moment dat hij begon te praten. Dat mensen met de tranen in hun ogen stonden en dit intens beleefde. Ik was op dat moment meer bezig met waar ik moest staan en hopen dat het goed zou gaan. Pas toen hij zijn laatste woorden gezegd had en het voorbij was kon ik pas denken van, dit was vet! Thuis vanuit mijn stoel kon ik pas het totale plaatje zien en het meevoelen. Het voelde gewoon echt zo speciaal. Het was voor ons allemaal een bijzondere ervaring. We hebben achteraf nog met zijn allen in de kleedkamer gezeten van, zo dit was hem. Soms duurt het gewoon even. Ik denk dat ik pas thuis bedacht van, dit was echt!
Ergens ook logisch dat dat idee pas thuis komt. De hele rits is dan voor bij en dan heb je ook de ruimte en tijd om alles te laten bezinken. Je kan dan ook inzien dat het een rollercoaster was en dat het super vet was.
Ja inderdaad. Daarom ben ik ook ontzettend blij met de dvd. Dit zijn echt van die momenten die je vaker wil beleven en dat kan nu ook.
Ik heb de dvd inderdaad ook gezien en wat mij betreft is het een collectors item. Ik vind hem echt gaaf en geeft ook mooi weer hoe het is om een show van Nightwish te beleven. Wat zijn de reacties tot nu toe geweest van de pers en de fans, hoe beleven zij het?
Eén van de meeste reacties die we hebben gekregen is dat mensen het gevoel hadden dat ze erbij waren. Dat het op zo een manier is opgenomen dat je door de verschillende invalshoeken van de camera’s andere hoeken te zien krijgt. Door het enthousiasme wat van de band af straalt krijg je het gevoel dat je erbij was. Dat was gaaf! Het is natuurlijk een registratie want je bent er niet zelf bij. Iedereen beleeft het in die zin ook anders omdat ze er daadwerkelijk bij waren. Er zij mensen die bij een show van de tour aanwezig waren en herkennen het. Er zijn mensen bij die geen van beide hebben gekund. Iedereen beleefd het op zijn eigen manier maar evengoed hadden zij het gevoel dat ze er even bij waren. Er zijn opnames vanaf het podium gemaakt waardoor je even wordt meegenomen met ons het podium op. Iets waar ik, grappig genoeg, eigenlijk een beetje aan voorbij was gegaan zelf. Ik ken sommige plekken op het podium beter dan de andere kant. Dat was juist leuk om dat van de kant van het publiek te kunnen zien. Natuurlijk is het ook gaaf om vanuit mijn positie te kunnen kijken en hoe het er dan uit ziet als ik naar Emppu, Tuomas of het publiek kijk. Dat vond ik echt een leuke invalshoek. Daar hebben ook veel mensen positief op gereageerd.
Ik heb op internet ook wat reacties gelezen. Wat opvalt met de vorige dvd is dat er daarbij backstage opnames waren.
Dat klopt, dat was een hele documentaire.
Precies. Dat wordt nu wel een beetje gemist. Ik neem aan dat dat een bewuste keuze is geweest en misschien wel om niet in herhaling te vallen?
Klopt. Het was bij de vorige dvd niet alleen maar backstage. Het was een twee uur durende documentaire waarin een heel verhaal verteld werd. Als je zo uitgebreid al bezig bent geweest ga je wel de vraag stellen of je nog zoveel te vertellen hebt. Daar was het antwoord, eigenlijk niet, op. Maar wat willen we dan wel laten zien. We willen laten zien hoe Nightwish eruit ziet bij een wereld tournee. We gaan daar niet één maar twee shows uitbrengen met een heleboel bonus materiaal. Dat bonus materiaal komt dan uit verschillende delen van de wereld waar we shows gespeeld hebben. De invalshoek was in die zin dus anders. Wel een dvd, maar we laten wel zien hoe Nightwish live is. Dat is het plaatje wat we wilden laten zien.
Het zijn verschillende belevenissen. Ik zag ook opnames vanop de cruise wat veel intiemer over kwam dan de giga show in Wembley. Dan heb je een heel andere belevenis wat ik persoonlijk heel erg gaaf vond om dat ook te zien. Dat dat ook kan.
Ja dat klopt. Natuurlijk ga je je grootste, meest bekende en meest bijzondere show een uitgebreidere registratie van maken. Voor tweeduizend mensen, als dat het al was, op die cruise dat is een heel andere gewaarwording. Of voor vijfduizend man in Buenos Aires, die zat er ook bij. In Rio was ook een unieke show voor ons. Dat wil je laten zien maar ook dat we een veel minder grote club in Vancouver doen bijvoorbeeld. Het zijn allemaal verschillende sferen met verschillende publieken. Maar ook dat het in die zin dus niet zoveel uitmaakt waar we staan. Of we nu al dan niet enorme pyro’s en show elementen hebben. Het kan ook een backdrop en een paar lampjes zijn.
Precies. Het is het publiek samen met jullie wat de sfeer maakt.
Ja precies. De essentie van een Nightwish show is niet het bombastische van alles er om heen maar puur onszelf. Of je nu uit Zuid Amerika komt of uit Japan, Nightwish wordt op dezelfde manier beleefd. Dat is fantastisch om te zien. Dat wilden we wel erg graag laten zien natuurlijk.
Dat is jullie behoorlijk goed gelukt!
Dank je wel!
Jullie hebben nu een sabbatical met Nightwish. Zijn jullie in tussentijd wel aan het werken aan nieuw materiaal of is het echt pauze?
We hebben echt pauze inderdaad. Dat maakt dit jaar in die zin uniek. Na een wereld tournee is er altijd wel tijd genomen om weer even op aarde te komen. Dan begint Tuomas aan nieuw werk en komen we ergens weer een keertje bij elkaar. Dat laatste is het unieke van dit jaar dus niet zo. Hij doet niks voor Nightwish nu. Behalve achter de schermen wat voor onze plannen voor 2018 doet niemand wat voor Nightwish op dit moment. Dat was de wens vanuit de bandleden die dit al twintig jaar doen. Zij hebben geen enkel jaar ooit dit niet gedaan. In die zin in het dus mooi om te zeggen we nemen rust. Niet zozeer omdat het slecht gaat maar juist omdat het heel goed gaat. Dat je met alle rust kunt zeggen van, dit wat goed is laten we nu even een jaartje liggen. Voor ons allemaal is dit een heel dubbel gevoel. Ik wist in tussen dat ik zwanger was en dat ik in alle rust mijn kindje kon gaan krijgen. Je hebt natuurlijk nooit een garantie maar 2017 gaat voor mij dus voornamelijk bestaan uit de baby. Iedereen heeft zo zijn verwachtingen en invullingen voor dit jaar. Daar kan je naar uit kijken. Maar aan de andere kant na het spelen van onze laatste show van de tour was het echt zoiets van, “Oh jee! Een jaar niks doen?! Wat erg! Wat gaan we dan eigenlijk doen?” Natuurlijk ga je elkaar missen. Dit nummer gaan we een jaar niet spelen, jeetje! Dat is een heel goed gevoel. Want tegen de tijd dat we weer zeggen we gaan weer aan de slag met onze gave plannen dan is die energie er ook. Die energie moet je als band ook altijd hebben. Het is nu zeker niet zo dat die er niet meer was.
Daar moet je inderdaad voor waken. Als de energie er niet meer is en je knikkert om dan heb je een ander probleem. Precies ja. Dat weet ik helaas ook uit ervaring. Niet dat er bij iemand een gevoel was dat ze onder flinke spanning stonden en dat ze het niet meer konden houden. Juist vanwege dat het goed gaat nu dus pauze. Wat een luxe!
Er wordt vanuit Nightwish beloofd aan de fans dat als jullie straks weer terug komen er een grote verassing staat te wachten voor ons. Kan je daar al wat meer over vertellen?
Ja dat klopt maar daar kan ik echt nog niks over vertellen. Het belangrijkste gevoel dat we daarover wel willen meegeven is dat er geen gevoel bij ons zit van, we flodderen maar wat aan tegen de tijd dat we weer beginnen. We zijn er een jaar uit geweest en na onze winterslaap moeten we ons eerst eens uitgebreid gaan uitrekken en bedenken wat we dan gaan doen. Zo werkt het bij ons echt niet. Het moet als een geruststelling werken van, we hebben wat. Het liefst natuurlijk is de verassing van wat is het dan? Gaan we een nieuwe plaat maken? Wat zijn eigenlijk de smaakjes van wat de band wil gaan doen na zo een jaar. Daar hebben we denk ik een hele leuke invulling aan gegeven voor iedere fan en zeker de die hard fans. Ik kan mij niet voorstellen dat mensen dit niet vet gaan vinden.
Dat mogen we gaan verwachten in 2018?
Dat klopt.
Dus nog even een heel jaar lang wachten?! He jasses!
Helaas! Maar gelukkig hebben we de dvd die we nog terug kunnen kijken als jullie ons heel erg missen. Dat doe ik zelf ook namelijk.
In September ga je met Ayreon drie shows geven.
Dat klopt ja.
Die waren in een mum uitverkocht. Wat mogen we daarvan gaan verwachten of weet je dat zelf nog niet?
Nee daar weet ik nog niks van. Het is natuurlijk wel een unicum dat Ayreon überhaupt live optreed. Ik weet nog dat Arjen (Lucassen) het er over had dat hij twee shows wilde doen in de 013. Ik had toen al zoiets van, waarom niet HMH of net wat groter. Hij dacht dat we dat nooit vol zouden krijgen.
Twijfelde hij daar aan ja? Nu moet hij vast wel denken van, hadden we het maar gedaan. Hij is een legende wat dat betreft en hoeft daar niet over te twijfelen lijkt mij.
Ja, dat is hoe hij is. Dat is wel heel spannend. Ik weet niet of ik de persoon moet zijn om te zeggen, tuurlijk gaat dat uitverkopen! Ik persoonlijk zou er ook naar toe gegaan zijn.
Nu heb je geen andere keuze meer en sta je op het podium. Ook al had ik het zelf niet gezongen dan had ik het toch graag willen zien. Wat je er kunt van verwachten? Ik heb natuurlijk Star One gedaan destijds. Dat is al lang gelden. Inmiddels hebben ze ook de Theater Equation gedaan. Dat is weer een heel andere invalshoek. Dit is ergens meer in het midden. Het enige wat ik zelf nu denk is dat het gewoon heel gaaf moet zijn. Samen met deze zangers en een band ook weer muziek te gaan maken. Dat moet weer heel erg leuk worden! Star One was destijds vooral erg gezellig. Je doet allemaal eventjes wat je niet gewend bent om te doen. Je gaat daardoor een beetje uit je comfort zone. Je kent voornamelijk je eigen muziek. Je gaat dan nu iets doen wat je een keer op een cd gezongen hebt. Dit gaan we nu live doen. Het moet allemaal klikken met elkaar. Dat zijn altijd wel uitdagingen waar ik erg naar uitkijk. Als je dan met zoveel professionals samen kunt gaan staan, dat is gewoon een feestje.
Daar kan je bijna een grote productie van gaan maken. Er zitten ook een aantal oude rotten in het vak bij als ik het zo mag zeggen.
Oh ja, helemaal.
Dat is gewoon schitterend lijkt mij.
Ja dat denk ik wel. Wat ze er verder aan toeters en bellen nog bij gaan trekken weet ik niet. Dat weet Arjen.
Ik heb nog een paar persoonlijke vragen. Je bent inmiddels al een paar jaar het gezicht van Nightwish als zangeres. Je bent daarin gegroeid van inval, op een heel impulsieve manier, naar het vaste gezicht van de band. Een hele evolutie. Hoe is dat voor jou om daar op terug te kijken van hoe je er toen stond en nu?
Dat heb ik het toevallig vandaag uitgebreid gedaan. Zeker als er zoveel veranderingen recht voor je staan. Zeker nu ik hoogzwanger ben. Iedere aanstaande moeder zal dat kunnen beamen. Eigenlijk denk je alleen maar baby. Je kan alleen maar denken aan de kinderkamer, huis gepoetst, baby. Daarom is het heerlijk verfrissend om weer eventjes terug te gaan in mijn eigen toch zeer recente geschiedenis. Terug naar dat moment van het telefoontje. Terug naar die eerste shows, de eerste weken en maanden met hun onzekerheid. Dat is inmiddels alweer vier jaar geleden. Het is ergens al best wel lang. Langer dan de meeste mensen denken. Echt nieuw ben ik niet meer maar toch wel recent. Ik kijk daar met heel veel trots op terug. Dat is toch echt wel gewoon gebeurd. Er zijn nog steeds wel momenten dat ik mijzelf in de arm moet knijpen om te kijken of het ook echt daadwerkelijk gebeurd is.
Een droom die uit komt misschien wel?
Heel erg! Ik heb altijd wel de ambitie gehad om met dit soort muziek succesvol te worden. In die zin dat mensen het mooi vinden wat ik doe. Dat ik daar de hele dag en het hele jaar mee bezig kan zijn. Dat ik dat gevonden heb in een groep waar ik mij zo thuis in voel. Met muziek die ondanks dat het niet de muziek is waar ik ooit mee begonnen ben of schrijf mij wel zo dichtbij ligt. Dat dat net zo goed mijn muziek is geworden. Dat zijn toch wel allemaal dingen die niet persé een gegeven feit zijn als je in een band als Nightwish terecht komt. Dat moet zich allemaal uitwijzen dat dat ook echt gebeurd. Dat vind ik nog wel het meest bijzondere van allemaal.
Dat het goed klikt onderling is inderdaad wel een heel belangrijke. Als het niet goed onderling klikt dan wordt het ook niks. Je werkt behoorlijk veel en lang met elkaar. Op tour zit je echt lang aan elkaar vast. Als dat wringt dan heb je echt een probleem lijkt mij.
Dat klopt. Die chemie die kun je niet maken. Je kan wel werken aan je relatie. Net zoals je dat met ieder andere vorm van een relaties zou doen maar wat er niet is kan je niet maken. Dat dat er meteen was en van daaruit sterker is geworden dat vormt een heel belangrijke kern vanwaar wij nu staan. Dat is ook iets wat je goed kan zien op de dvd. Dat er vanaf spat op het podium, wij zijn Nightwish! Los van wie wat doet en wie wanneer erbij is gekomen. Als we op het podium staan en we spelen die muziek, dan zijn wij Nightwish. We hebben samen plezier en de juiste vibe die we met andere mensen kunnen communiceren. Dat is het meest belangrijke denk ik. Los van de muziek zelf dat je het op die manier kunt overbrengen. Dat is inderdaad wat je zegt, je spendeert veel tijd samen op tour. Het houdt niet bij het podium op maar de rest van de dag zit je ook samen.
In een tourbus kan je ook niet om elkaar heen. Nee precies. Tenzij je in je bed gaat liggen. Privacy moet je in die zin wel even zoeken ja. Je doet wel veel dingen samen. Ook beslissingen worden samen gemaakt. Je hebt soms ook wel eens aparte of vervelende situaties samen. Je doet echt alles samen. Als je je daarbij op je gemak kan voelen en dat iedereen dat ook heeft dat is gewoon een hele belangrijke.
Je bent een tijdje geleden gestopt met Revamp wat ik persoonlijk erg jammer vind. Dat was toch net even een andere kant van jou om te zien en horen. Zitten er in die richting nog een aantal plannen om zulke projecten te gaan doen of blijft het puur nu bij Nightwish en Ayreon?
In Ayreon heb ik verder geen regie. Daar ga ik de liedjes zingen die ik gezongen heb. Dat is toch anders dan een eigen project hebben of een eigen band. Dat laatste is nog meer verantwoordelijkheid die je echt moet kunnen nemen want anders is het niet eerlijk. Ik heb in 2008, toen zat ik nog in After Forever, wel een rockalbum geschreven met Jørn Viggo Lofstad van Pagans Mind. We zouden dat ook gaan uitbrengen. Toen After Forever toen ook daadwerkelijk stopte kwam ook dat project in een heel ander daglicht te staan. Dat heb ik toen op de plank gelegd. Was ook mijn beslissing om dat te doen. Met het zicht op dit jaar heb ik Jørn vorig jaar al aan zijn mouw getrokken van, “Hey hoe is het met jou en zouden we niet dat album alsnog kunnen gaan afmaken en uitbrengen”. Daar zijn we dus op het moment over aan het praten en de muziek weer aan het luisteren.
Kijk, dat is mooi nieuws!
Als ik een muzikale ambitie heb voor 2017 dan is het wel muziek maken wat ik leuk vind zonder deadline of verwachtingen. Met andere woorden, als het lukt dan is dat fijn. Lukt het niet, dan komt het later wel.
Een beetje go with the flow begrijp ik?
Ja. Sinds ik bij Nightwish ben, mede omdat ik Revamp nog had, heb ik de afgelopen vier jaar echt non stop gewerkt. Dat is prima want ik heb alleen maar leuke en gave dingen gedaan. Heel even op iets anders concentreren vind ik zelf ook nog zo vervelend niet. Zeker met het kindje wat op komst is. Maar ook muzikaal is het heerlijk om de hobbyist en purist in mij los te laten. Ik wil gewoon muziek maken waar ik zin in heb. Dat geldt ook voor een heleboel leden binnen Nightwish. Lekker muziek maken maar zonder dat het meteen iets moet worden met een deadline. Die ambitie is er en dat ga ik doen. Maar wat er uit gaat komen,….
Time will tell
Yes! Zoiets. Het zo zomaar kunnen zijn dat het zo gaaf is dat we het over een maand hebben opgenomen. Die kans acht ik niet zo groot maar goed. Het kan en we zien het wel.
Precies, het lijkt mij ook wel lekker om het gewoon even op zijn beloop te laten gaan.
Ja inderdaad. Heel heftige metal heb ik op het moment geen behoefte aan.
Lukt dat überhaupt nog lichamelijk?
Zingen is zingen. Zingen gaat nu wel wat lastiger met mijn zwangerschap. Ik denk dat alles een beetje in golfbewegingen gaat. Revamp was heel heftig. Nu heb ik juist weer wat behoefte aan wat rustigere muziek. Waarschijnlijk denk ik daarna wel weer van, ok nu moeten we weer ff knallen.
Een paar jaar geleden heb je in een interview al een keer aangegeven dat het grunten jou toen nog niet zo lag. Het was niet comfortabel en het deed zelfs pijn. Dat heb je nu goed onder de knie. Dat is live ook goed te horen want er zit power zat achter. Wat is er nu veranderd waardoor dit nu wel comfortabel lukt? Heb je er zangles voor gehad?
Nee dat niet. Ik heb mij meer geconcentreerd op de techniek en het uitgeprobeerd. Eigenlijk is dat met mij en zingen en met alle dingen zo geweest. Eerst doe je iets op een bepaalde manier en je weet dat het niet goed is. Om van a naar b te komen zit je nog in een grijs tussengebied waarin je aan het proberen gaat. Waarschijnlijk heb ik jou toen in die fase gesproken. Tot het kwartje valt. Dat kan heel plots zijn. Je stem en spiergeheugen denkt daar aan terug. Dus met de keren dat je het goed doet ga je meer richting de b kant en verleer je hoe je het fout deed. Dat duurt altijd even. Sinds dat kwartje gevallen is gaat het goed.
Dat is heel mooi om te horen. Ik vind het persoonlijk wel leuk en interessant om te horen hoe je dit voor elkaar hebt gekregen.
Ik vond het gaaf maar ik voelde het toen nog niet helemaal. Ik wist wel hoe het werkte maar tussen het begrijpen en het voelen zit een groot verschil. Dat weet ik ook als docente dat juist dat het lastigste is. Ik snap het wel maar ik voel het niet. Ik hoor het wel maar ik kan het niet. Om dat juist uit te dokteren en hoe je daarmee omgaat is lastig. Dat is vaak proberen en nog een keer proberen.
Tussen theorie en de praktijk zit een groot verschil.
Klopt. Het is niet alleen maar puur een boek lezen. Ik heb wel een boek met zangtechnieken. Dat heet Complete vocal technique daarin komt ook grunten aan bod. Die omschrijving die daar in stond begreep ik wel maar ik had echte oefeningen nodig. Het proberen, oefenen, luisteren en nog een keer herhalen. Net wat ik al zei, het heeft even tijd nodig. Het is niet de meest natuurlijke zangstijl voor mij. Er zijn zangeressen die dat van nature veel makkelijker op pakken. Het is wel leuk dat ik het nu kan. Ik zal nooit de tofste grunter van de metal wereld worden.
Dat misschien niet maar het geeft net wel weer een tikkeltje meer waar je iets mee kan. Net wat meer veelzijdigheid.
Het is inderdaad leuk dat ik het er in kan gooien en ik vond het ook heel tof om het in Nightwish te gebruiken.
Ik schrok er inderdaad ook van toen ik het voor de eerste keer hoorde. Ik dacht echt, grunts in Nightwish? Toen viel het kwartje inderdaad van, oh ja Floor zit bij Nightwish en dan kan dat.
We hebben daar samen ook inderdaad goed om kunnen lachen. Zeker ook met de opnames omdat de mannen nog niet helemaal wisten wat ik nu wel en niet kon. Toen ze me dan hoorden grunten achter de microfoon keken ze wel even ja.
Mooi om te horen dat het ook grappige situaties ook oplevert.
Zeker ja. Dat was ook al met de Revamp opnames met Joost van den Broek. Die vond het ook bizar. Hij kent mij ook al jaren. Zeker in het begin met After Forever, alle rauwe dingen dat lukte toen helemaal niet. Dus ergens in de tussentijd heb ik daar een ontwikkeling doorgemaakt. Toen hij het mij hoorde doen, ja dat was echt super leuk!
Het afgelopen jaar heb je ook meegedaan met het programma De Reünie. Daar heb je ook weer je oude klasgenoten terug gezien. Hoe was dat om die herinneringen weer op te halen van toen en om te zien hoe een belangrijke periode dat eigenlijk was in jullie leven?
Dat was heel leuk! Ik kon mij daar in eerste instantie niet zoveel bij voorstellen. Ik vond het ontzettend leuk om te zien wat er van gemaakt is. De documentaire over mij was natuurlijk al gemaakt voor we elkaar weer zagen. Ik had al wel wat stukjes gezien maar wist niet wat men wel of niet ging laten zien. Om de opnames zo mee te maken was echt ontzettend leuk. Niet de hele klas was aanwezig want onze groep was van origine veel groter. Maar met elkaar zo kijken wat iedereen nu doet was leuk. We kwamen er ook achter dat we lekker oud waren geworden met zijn allen. Hoe De Reünie mij geportretteerd heeft, daar moet ik ze echt een compliment over geven.
Wat zijn de leukste herinneringen nog uit die tijd. Jullie hebben toch best wel wat tijd met elkaar door gebracht. Ik zag ook filmpjes voorbij komen waarvan ik dacht, Is dat Floor?
Ik ben echt heel slecht met herinneringen. Sommige dingen kon ik mij ook totaal niet meer terughalen. Dat was gewoon echt niet meer present in mijn geheugen. Ik woonde niet in Tilburg en was destijds ook al erg druk met After Forever. Ik spendeerde niet veel van mijn sociale tijd buiten school om met mijn medestudenten in Tilburg. Er zijn een aantal in die groep die veel meer tijd met elkaar hebben besteed of die een studentekamer gedeeld hebben. Of die in het weekend samen op stap gingen. Dat deed ik allemaal niet. Ik had een wat grotere afstand. Evengoed maakten wij toch wel een heel unieke tijd samen mee. Zeker het eerste jaar. Er was maar één lichting en dat waren wij. Ik weet nog dat het heel raar voelde dat er een tweede jaar dus ook een tweede lichting bij kwam. Dat was helemaal niet leuk. Dat was onze school! Toen kwam er ook nog eens een derde lichting bij wat het hartstikke druk maakte. Dat was helemaal niet leuk meer. Niet zo leuk als in het begin natuurlijk. Dat gevoel was er wel.
Het bijzondere was er vanaf?
Ja! Uiteindelijk ging de school ook verhuizen. Dat heb ik niet meer meegemaakt. Als je dan nog een keer terug gaat naar je eigen oude school en dat zit ineens in een heel nieuw gebouw. Ik vond het vreselijk lelijk! Dat was een modern, koud betonnen ding. Bij ons was het een oud fabriekspand. Daar was geen enkele vierkante centimeter van de muur on beplakt met één of andere poster. Daar mochten ze dus niets aan de muur plakken want het moest lekker gezellig kaal beton blijven. Toen had ik wel even een WTF moment. Dat was zo raar! Het was dus dezelfde mensen maar toch niet helemaal dezelfde. Dus inderdaad die eerste jaren was heel gezellig, warm en bekend. Dat gaf je echt de kans om je eigen ontwikkeling een beetje te volgen ondanks alle kinderziektes natuurlijk van een nieuwe opleiding. Die waren er ook echt wel.
Kan je daar nog iets over vertellen?
Je hebt opleidingen op HBO niveau zoals conservatorium en muziektheater die al heel wat jaren draaien en dus een bekend curriculum daardoor hebben kunnen uitzetten. Waarvan aanwijsbaar is dat dit onderwijs op HBO niveau is. Wil je dat in een pop rock jasje gieten. Dat is best lastig als dat nog nooit is gedaan. Dat team stond dus voor een enorme uitdaging. Daarbij hadden ze onze feedback wel nodig. Ik was toen een jaar of zeventien, achttien. Wat weet ik nou, helemaal niks. Ik herinner mij nog mijn eerste zangles waarbij ze mij vroegen wat ik wilde leren. Ik had zoiets van, zingen. Duh! Ik snapte later pas wat ze bedoelde. Ze wilde iets specifieks horen. Ik had nog nooit zangles gehad dus ik wist niet eens waar ik mee moest beginnen. Vanuit alle mogelijkheden moet dat dan ergens in een curriculum komen. Daar moet een goede zangmethode zijn in mijn geval dan. Ik denk dat dat allemaal nog wat onder ontwikkeld was. Wat mij betreft hadden ze daar wel iets langer over na mogen denken. Misschien ook wel iets meer een plan b mogen hebben toen bijvoorbeeld de zangdocent uitviel door een klaplong en later nog een klaplong. Wat nu als de methode niet werkt is er dan wat anders. Dat was er gewoon ook nog niet. Er is inmiddels in de afgelopen vijftien jaar heel veel gebeurd op dat vlak. Het is niet voor niets dat ik mijn beste zangles op het muziektheater uiteindelijk heb gehad. Het is ook wel een mensen ding. Het klikt wel of het klikt niet. Met zang moet je dat misschien nog wel meer hebben dan met welk instrument dan ook. Als je niet met je zangdocent matched gaat het niks worden. Dat was dus bij mij het geval. Het klikte niet. Daar konden we allemaal niks aan doen en ik neem het niemand ook kwalijk. Het was gewoon zo. Ik had die klik wel met mijn docent op het conservatorium. Die man had zo’n open view want ik kwam daar met After Forever liedjes aan. Ik weet nog dat het de Decipher liedjes waren in de demo fase waren. Dat wilde ik gaan doen maar hoe kon ik dat het beste zingen. Hoe moet ik dat technisch eigenlijk doen. Die dingen kwamen op de rockacademie helemaal niet aan bod. Ik deed ook opera toen. Tenminste, dat probeerde ik want ik had dat nog nooit gezongen maar dat wilde ik wel. Daar waren we met de rockacademie helemaal niet mee bezig. Daar was helaas ook geen ruimte voor. Dat neem ik ze kwalijk in die zin dat ik wel snapte dat ik een curriculum moet volgen en dat iedereen ongeveer hetzelfde moet doen. Iedereen had ook verschillende stijlen waar ik zelf niks mee kon.
Zoals we eerder al besproken hebben ben je hoogzwanger. In hoeverre vind je het spannend om te gaan zien hoe je straks jouw carrière als succesvolle zangers gaat combineren met het moederschap. Heb je daar al over nagedacht? Wat denk je zelf? Natuurlijk heb je daar al over nagedacht, daar ben ik van overtuigd maar dat kan het nog wel spannend maken hoe het zal gaan.
Tuurlijk! Dat weet je van te voren niet. Nog voor we de beslissing namen van wel of niet moet je daar echt over nagedacht hebben. Daar hebben we echt uitgebreid over nagedacht. Ik heb er ook met andere mensen over gepraat. Wij zijn natuurlijk niet de enige muzikanten met een kindje straks. Ik heb hun ervaringen aangehoord. Dat het een uitdaging is dat weten we zeker. Ik denk dat dat voor iedereen met een succesvolle carrière en een kind wel geldt. Het zal zeker wel lastig kunnen zijn om daar een combinatie in te kunnen maken.
Jullie zitten natuurlijk allebei in een succesvolle band en gaan apart van elkaar op tour. Ik kan mij goed voorstellen als ouder dat dat best heavy is om de ene ouder thuis te hebben terwijl de andere juist weer weg is en andersom.
Dat is nu al heel lastig. Hannes is het grootst gedeelte van de zwangerschap er niet bij geweest. Als je dat ook niet verwacht en je leven is zoals het is. Dat is ons gewoon.
Dat weet je inderdaad van te voren. Je kunt niet een band op pauze zetten voor een baby.
Dat gaat inderdaad gewoon niet. Niet als je die carrière wil houden. Zoals het nu is, is het goed te doen. We hebben het er met onze bands over gehad. Nu heb ik zoiets van, laat maar komen.
Dan heb ik nu nog twee vragen voor jou waar ik een beetje jouw creativiteit voor nodig heb. Je bent zangeres en je schrijft zelf ook dus ik denk dat het geen probleem moet zijn. Je woont tegenwoordig in Zweden heb ik begrepen. Als het goed is ken je dan de Zweedse keuken een beetje of misschien wel helemaal niet. Als je jouzelf zou moeten omschrijven in een lokaal Zweedse specialiteit. Welke zou dat dan zijn en waarom?
Oh jee! Ik ben vegetariër. Dan denk ik dat ik waarschijnlijk Knäckebröd ben. Want ik ben niet de gehaktballetjes in lingonberry saus. Ik ben ook niet de zalm. Ik ben zeker niet de haring die ze in allerlei gore sauzen kieperen. Blah! Dan denk ik dat ik knäckebröd ben. Knapperig maar toch best lekker!
Als je zou kunnen tijdreizen. Naar welk tijdperk of tijdperken zou je graag een keer willen reizen en waarom?
Ik zou dan echt graag terug willen naar de tijd voor dat er mensen waren. Ik vind dinosaurussen wel wonderlijke wezens. Hoe was dat dan op aarde? Dat zou ik wel willen zien. Gewoon een wereld zonder mensen er in. Dat lijkt mij wel heel erg gaaf! Ik vind grote delen van de menselijke geschiedenis echt verschrikkelijk. Wat een ellende! Zeker als vrouw! Ik zou een heleboel eeuwen natuurlijk overslaan. Een bijzondere uitvinding zien geboren worden. Zoiets lijkt mij ook echt gaaf! Dat Darwin tot een bepaalde conclusie begint te komen. Dat is natuurlijk niet één moment in de geschiedenis. Als ik zou mogen kiezen dan zou ik heel ver willen terug gaan.
We zijn nu op het einde gekomen van dit interview. Zoals gebruikelijk zijn de laatste woorden voor jou. Wat wil je nog graag kwijt aan onze lezers? We hebben het al over zoveel dingen gehad maar ik kijk er echt weer naar uit om te gaan spelen.
Als wij samen op het podium staan dan zie je, “Wij zijn Nightwish!” – Floor Jansen (Nightwish)
702
vorig bericht