Dit is de follow-up van het album “Voice of the Dog” van deze band uit Antwerpen. Gitarist Martin Furia zorgt voor ontzettend strakke productie zonder dat het allemaal te gelikt gaat klinken.
Lead zanger Ron Bruynseels heeft een ontzettend rauwe strot die echter de teksten nog verrassend verstaanbaar weet te brengen. De stoner van het eerste album hebben plaats moeten maken voor snellere drum en death metal riffs. Waar de meeste bands softer worden met elk album lijkt Bark juist het tegenovergestelde te doen.
De drums zijn werkelijk fenomenaal snel en hard en dragen de nummers dan ook, omlijst door de hakkende riffs.
Wij recensenten zijn er altijd dol op bands te vergelijken met andere maar dat gaat eigenlijk niet zo makkelijk bij deze band. Als het toch moet dan maar de vergelijking met Sepultura.
Het is hard, het raast voorbij als een kudde op hol geslagen stieren en het absoluut ontzettend metal.
Bark – Like Humans Do
191
vorig bericht