De genre-titel ‘queercore’ die men doorgaans op deze band plakt zegt natuurlijk iets meer over de verkondigde boodschap dan de muziek zelf. Core is het echter zeker, ook muzikaal. Het chaotische van mathcore bands als The Dillinger Escape Plan, Botch en recenter een SeeYouSpaceCowboy vormt de basis, samen met wat spaarzame elektronische invloeden en een portie noise en post-hardcore. De songstructuren zijn spannend genoeg om te boeien. Alarm clock riffs en een breakdown sieren Even A Worm Can Turn op, wat spoken word Even An Empire Can Burn... Andere queercore namen als Burner, Hirs Collective, Cainhurst en Victim Unit laten zich als gasten ook horen op de nummers. De woede en frustratie spat van de vol screamo vocalen af. Het geeft een gevoel van urgentie en relevantie die de nummers van een enorme slagkracht voorzien.
Deze EP laat zich beschrijven als een stem van wanhoop, maar ook verzet en samenwerking vanuit een groep die het moeilijker heeft dan ooit. En dat doen ze middels opzwepende, instrumentaal sterke, mokerharde songs. Hulde.