Devin – Romancing

Naar verwachting zal een enkele aanblik op de cover van Romancing voor een hele generatie vrouwvolk voldoende zijn om in katzwijm ter aarde te storten. Twintiger Devin Therriault, (gelukkig) beter bekend als simpelweg Devin, staart vanaf een oude verwaarloosde houten trap met zijn sexy blik (inclusief half geopende mond en bloesje) en vetkuif recht in mijn ogen. Het doet me niet veel.
Mocht ik u nu hebben laten geloven dat womanizer Devin’s enige onderhouden kwaliteit betreft dan spijt me dit zeer. Op de andere zijde staat mijnheer namelijk diep nadenkend (te zien aan de gevouwen armen achter de rug) glazig naar buiten te turen. Filosoof, womanizer en muzikant? Earth to Castro District: I’m coming over.
Opener Masochist klinkt zoals Grease eruit had gezien met James Dean in de hoofdrol, Danny Zuko en Sandy Olssen elkaar hadden ontmoet in een New Yorkse dive bar en het sprookje to be uiteindelijk als een overrijpe puist uit elkaar was geklapt waarna er als afsluiter een liefdesverdriet liedje door de speakers had geschald. Wat zeg ik, de opener? Maak er maar gerust de gehele plaat van.
Het scheurt, zeurt en wordt voortgestuwd door uptempo gitaar licks en drum partijen. Dat in combinatie met een scherp oog voor poppy toevoegingen zoals een cheesy achtergrondkoor en een vrolijk stukje handjeklap. Devin’s stem weet de ‘misère’ uitstekend over te brengen op elke van de 12 broken hearted tracks welke het album rijk is. Onwaarschijnlijk hoeveel liefdesverdriet een dergelijk jong persoon nu al heeft moeten doorstaan.
En daar ligt de spreekwoordelijke vinger op de wond genaamd Romancing. Het klinkt allemaal vermakelijk, en dat is het ook voor een aantal nummers. Totdat je bij jezelf begint te denken: “Devin, grow a pair or shut the fuck up”. Voor ondergetekende kwam dat moment bij liedje nummer vijf (erg toepasselijk) genaamd I’m Not a Fool. En geloof me, de overige zeven tracks zijn vervolgens een onaangenaam lange zit.