Een uitverkochte Effenaar. Dat zijn 1200 bezoekers. Een beter voorbeeld dat (power)metal nog springlevend is heb je niet nodig. Het feit dat deze show op een zondagavond is geeft iedereen ook de kans om lekker op tijd te komen, dus voor opening van de zaal staat er een rij voor de deur die de hele straat doorgaat. Geduldig wachten de metalheads in de regen in een queue waar de Engelsen hun vingers nog bij zouden aflikken.
Kissin’ Dynamite zegt zelf stadium rock terug te willen brengen… En dat doen ze. Net als hair metal. Wat een bussen haarlak moeten er opgemaakt zijn in de haren van zanger Johannes. Bovendien draagt hij waarschijnlijk net zoveel make-up als Eliza Ryd in de band die zal volgen. En dat hoort er gewoon allemaal bij. Net als de gespierde torso, de ketting, baardje en grijns van gitarist Ande Braun. Het is allemaal bewust over the top. Zo erg dat het een beetje grappig is, maar nergens zo over the top dat het Steel Panther-achtige taferelen aanneemt. Okay, wellicht was die verkleedact van Johannes als koning misschien net er over.
Het is een energiek show, met alle poses die je van een act als deze mag verwachten. Denk Whitesnake, denk Bon Jovi maar dan on steroids. Wat niet wegneemt dat deze jongens gewoon de songs hebben om ook zonder die fratsen te kunnen scoren. Nummers als Ecstasy, You’re Not Alone, I’ve Got the Fire en zijn gewoon lekkere rocksongs die gemaakt zijn om mee te zingen op mee te klappen. En dat doet het publiek ook prima. Hier geen schoorvoetend publiek zoals vaak bij een openingsact. Daarom zijn zij ook special guests en geen support act.
Nog meer show en geliktheid komt van het in metal kringen soms verguisde Amaranthe. Hun mix van pop, dance en metal mag soms in de wat traditionelere metalkringen wat verguisd zijn, hier worden ze enthousiast ontvangen. De combinatie van vrouwelijke cleane zang (Elize Ryd), growls / screams (Henrik Englund) en cleane mannelijke vocals (Nils Molin) geeft het geheel wat extra spanning en variatie. Elize is een werkelijk charmante frontvrouw die heel speels en schalks het publiek weet te bespelen zodat je haar wel wat enthousiasme moet gunnen. Henrik weet hetzelfde te bereiken door het publiek wat op de hak te nemen juist en ze uit te dagen. Die combinatie is perfect om te zorgen dat het publiek bij de les blijft en lustig blijft meeklappen.
Wat me zeker niet tegenvalt is dat deze band live toch zeker wel een rauw randje kan laten horen en zien. Het mag dan een perfect ingestudeerde show zijn waar een Spice Girls van zouden kunnen leren maar toch is dit wel zeker metal, haters!
Kan de hoofdact van de avond dit dan allemaal wel overtreffen?Als het decor wordt onthuld en de geschminkte mannen van Powerwolf het podium op komen is dat al gauw duidelijk. Je voelt de energie van het publiek door de zaal stromen.
Dat frontman Atilla Dorn een achtergrond in de opera heeft is niet alleen te horen aan zijn stemgeluid maar zeker ook door zijn theatrale manier van optreden. Neem daarbij de aankleding van de mannen en het gebruik van wierook, kelken en vuur en je krijgt een mooie show te zien. Het is bijna vervreemdend hoe Atilla echter het publiek toespreekt, waar hij minder in zijn rol van monsterachtig wezen lijkt te zitten.
Wanneer hij vraagt waar je vampiers mee klein krijgt zet de zaal een ouderwets “Bier en tieten” in. Het brengt hem slechts even in verwarring en als hij hoort wat er gezongen wordt laat hij het publiek weten dat je met “memmen” zeker geen vampiers kunt bestrijden. Hilariteit die tekenend is voor de gemoedelijke sfeer die de zwarte T-shirtjes familie hier weer neer weet te zetten.
Muzikaal gezien stelt de band niemand teleur. Alle knallers zoals Army of the Night, We Drink Your Blood en jawel ook Stossgebet en het bedenkelijke Resurrection by Erection. Het laatste nummer inclusief een verhaal waar Atilla laat horen hoe goed hij Nederlandse woorden als “godverdomme” en “geil” kan uitspreken.
Bij elk nummer gaan de vuisten en/of telefoons in de lucht. Luidkeels wordt er meegezongen of geklopt. Kortom, het publiek eet uit de hand van deze wolven in plaats van andersom.
Al met al hebben deze bands een package laten zien die klaar is voor de grote stadions. Wat een geluk dat we ze hebben mogen aanschouwen in een relatief kleine zaal als deze. En vette tip: Kissin’ Dynamite komt als headliner in maart terug naar de Effenaar. Niet te missen!
Kissin' Dynamite + Amaranthe + Powerwolf – Effenaar (Eindhoven) 11/11/2018
264
vorig bericht