Het Scandinavische noorden staat bekend om zijn harde, schreeuwende metal. Metal die met een flinke schep duisternis de definitie van metal probeert te hervormen. Metal die de traditionele ‘heavy-metal’ laat vervagen tot hardrock. Maar de in 2007 ontstane groep ‘Lucid Legend’, tevens uit het koude noorden, probeert de roots van de metal terug te halen naar deze generatie..
Bij het aanzetten van de cd dreunt er direct stevig gitaarwerk uit de speaker, gecombineerd met een lekker vlot tempo. Het betreffende geluid doet gauw denken aan de sound van ‘Van Halen’. Vocalist Daniel Johansson gooit direct zijn keel open, waarmee hij direct liefhebbers van rock bij de strot pakt. Qua zang is de band duidelijk beĂ¯nvloed door ‘Megadeth’, maar dan net een tikje rauwer.  ‘Lucid Legend’, komt oud en vertrouwd over, maar weet toch een dosis frisheid met zich mee te brengen, dragend op een glasheldere opname. Toch ontstaat er een gebrek van een eigen persoonlijkheid, een eigen gezicht, mede door dit nostalgische idee.
Opvallend is de verrassend goede kwaliteit van de productie, welke de vier mannen geheel voor eigen rekening hebben genomen. Met name de drum maakt een stevige inslag op de trommelvliezen. Toch lijken de meeste nummers vrij veel op elkaar, en deze zijn na enkele luisterbeurten nog niet makkelijk op de juiste titel te benoemen. Dit is meer een kwestie van het gebruik van een vrij constante, weinig diverse sound. Binnen de nummers zelf zit echter wel genoeg variatie. Denk hierbij bijvoorbeeld aan onverwachte ruststukken, solo’s en breaks. Een positieve uitschieter wat betreft deze regel (wat betreft variatie op het album) is het nummer ‘crumbling castle’, welke duidelijk meer memorabel is voor de luisteraar, mede door de rustige opbouw van het nummer. Stuk voor stuk bevatten de nummers lekkere, stevige riffs die zijn aangevuld met heerlijke solo’s en deze doen hardrockliefhebbers hoogstwaarschijnlijk watertanden.
Toch is ‘Lucid Legend’ een prima voorbeeld van ‘oude koeien uit de sloot halen’, oftewel: innovatie ontbreekt in grote mate. Nu hoeft dit geen probleem te zijn, kijkend naar een groep als AC/DC die in principe veertien vrijwel soortgelijke albums heeft gemaakt, en wij allen weten hoeveel succes deze groepering heeft verkregen. Jammer is dat een eigen gezicht voor deze Zweedse band ontbreekt, maar natuurlijk is dat nog lastig binnen dit genre aangezien alles al zo’n beetje is gedaan. Al met al biedt ‘Lucid Legend’ lekkere, stevige ‘verstand-op-nul’ metal die prima in elkaar steekt, maar door het gebrek aan originaliteit en herkenbaarheid is dit hoogstwaarschijnlijk een plaat die gauw stof aantrekt.
Lucid Legend – Lucid Legend
283
vorig bericht