Notowns is een Griekse band die op de rails gezet werd tijdens de coronaverveling. Twee jaar geleden verraste deze band met hun debuut Joyride en nu zijn ze al terug met opvolger Vicious Little World.
Deze band klinkt absoluut niet Grieks en haalt de mosterd duidelijk in de UK, bij de Britse postpunkiconen, maar ook bij de Madchester-hype en zeker bij bands als Sleaford Mods. Van die laatste hebben ze de zang geleend. De beste vocalisten zijn het niet, maar daar passen ze netjes een mouw aan, met een leuk geprobeerd Manchester-accent.
A Better Day heeft een intro die op een vroeg album van The Cure had kunnen staan. Party Dogs is schatplichtig aan de Happy Mondays, maar dan op extra MDMA. Ook Vicious Little World en Exiles hebben haast in het ritme. Lies is ondanks het thema een relatief vrolijk nummer.
Big White Shark heeft een beetje een Négresses Vertes-vibe: cool-laidback op een zonnig ska-ritme. Treason is dan weer meer White Lies. Deze Griekse band brengt zijn moderne postpunk heel dansbaar. Another Hero vind ik één van de beste nummers van dit album. De intro had van Customs of Interpol kunnen zijn. Mee op het podium van de top drie staan Hyenas en het sublieme Death of You. Sunday Boy, de afsluiter, roept bij mij herinneringen op aan Ghost Town van The Specials.
Bij postpunk denken we niet meteen aan Griekenland, maar Notowns doet leuke dingen met de erfenis van de Britse postpunk.
https://notowns.bandcamp.com/album/vicious-little-world