Het nieuwste album van Orianthi bevat tien ijzersterke blues en rocknummers waarbij ze ook van gebaande paden durft af te wijken.
Een fijne mix van blues en rock vult de ruimte na het starten van het album. Negen nummers zijn (deels) van eigen hand, het tiende nummer is een geslaagde cover van ZZ Top’s Sharp Dressed Man. Destijds kwam de gitaarsolo van Billy Gibbons op nummer 43 in de top 50 Greatest Guitar Solos van Guitar World. Orianthi bezwijkt niet onder deze druk en zet een fantastische uitvoering neer die kan en mag concurreren met het origineel.
Maar interessanter zijn haar eigen nummers, van langzame blues in First Time Blues (met Joe Bonnamassa) tot het poppy Some World Of Feeling, Orianthi weet haar gitaar te laten spreken. Gierend, kreunend, fluisterend komen de akkoorden tevoorschijn. In het nummer Dark Days Are Gone klinkt het allemaal wat sneller terwijl ze in het afsluitende Heaven Right Here intiem afsluit.
Alles bij elkaar is dit een album waarvan je na de eerste keer meer wilt horen, elke nieuwe ronde vallen andere stukken op. Orianthi is een gitariste die je echt een keer gehoord moet hebben. Haar live zien spelen wordt iets lastiger, de shows zijn in de Verenigde Staten dit jaar en pas in januari 2026 geeft ze vier concerten in het Verenigd Koninkrijk. De liefhebber moet het dus even met het album doen.