In het verleden enkele keren ‘neergesabeld’ omdat een eigen geluid zou ontberen. Niet nogmaals moeten deze vier heren hebben gedacht, en men heeft zodoende behoorlijk wat invloeden laten varen. Waar op de in 2011 uitgebrachte EP Makers of Nothing en voorloper Life of Ordinary invloeden als The Jam en Arctic Monkeys het eigen geluid sterk overstijgen daar is op het laatste wapenfeit genaamd The Sidekicks vrijwel niets meer van terug te vinden.
Het uptempo aspect is behouden, maar er is op een totaal andere manier invulling aan gegeven waardoor de gekopieerde Britpop sound helemaal is weggevallen. De synthesizer is velen malen prominenter aanwezig en lijkt de nummers wat meer te leiden in plaats van als simpele toevoeging te dienen. Daarnaast komt de zanger ervarener over wat resulteert in een meer karakteristiek stemgeluid. Dankzij voorgaande punten ontstaat er een totaal ander geluid. Eigenzinniger en origineler zijn daarbij de sleutelwoorden.
De EP bereikt zijn climax gedurende Globes. Dankzij de effecten over zang en gitaar (wat een heerlijk vibrerend gitaargeluid) tijdens de coupletten, het hoog gezongen en uitermate aanstekelijke ‘Oeh oehh, you give me shivers’ en het grote contrast tussen de diverse tempowisselingen is dit een track met een gouden randje. Met afstand het beste wat 2012 tot dusver te bieden heeft.
Alsof de heren het telkens met vier nummers bevattende EP’s wilde blijven proberen totdat het juiste geluid was gevonden. Driemaal is scheepsrecht. Komt u maar met die full length!
De volledige EP is gratis te downloaden via bandcamp.
The Sidekicks – The Sidekicks
163