Nu is Volch’ya Yagoda vorig jaar al uitgebracht, maar met het label Season Of Mist heeft de band een nieuwe thuisbasis gevonden. Het Russische folk gezelschap Theodor Bastard verdient het om meer aandacht te krijgen. De band is al jaren flink aan de weg aan het timmeren met hun eigenzinnige mix van muziekstijlen. De basis is altijd folk en wereldmuziek, maar de band gebruikt ook elementen van triphop en darkwave. Dat levert aan de ene kant hele open en makkelijk in het gehoor liggende nummers op (zoals Secrety, Les, Shumi, Skejgored, Urzala). Aan de andere kant zorgt de band vooral in het tweede helft van de plaat voor mystiek en melancholie (zoals Requiem, Volchok, Fjorn Gaden). Zangeres Yana Vena heeft een heerlijk toegankelijke stem. Een stem die waar nodig zweverig klinkt. Het helpt dat ze in het Russisch zingt, want voor ons westerlingen geeft dat (in dit geval) net even wat extra’s. Als je kijkt naar de hoeveelheid muziekinstrumenten die Theodor Bastard gebruikt dan weet je dat de muziek niet makkelijk te omschrijven is. De kernleden van de band Fedor Svolotch (o.a. percussie, dulcimer, ukulele, synthesizer, gitaar, davul/ drum) en Yana (o.a. fluit, klei fluit/ ocarina, gitaar, keyboard, ukulele) nemen alleen al de nodige instrumenten mee. Daarnaast wordt er nog gebruik gemaakt van o.a. piano, basgitaar, harp, cello, nyckelharpa/ sleutelharp, jouhikko, marimba/ soort xylofoon en melodica. Het tekent de veelzijdigheid van deze band en de intensiteit van de muziek. Mede door de grote hoeveelheid makkelijk in het gehoor liggende nummers is Volch’ya Yagoda niet de beste plaat van deze band. Er blijft echter voldoende kwaliteit over om liefhebbers van de genoemde genres te plezieren.
Theodor Bastard
Theodor Bastard – Volch'ya Yagoda
255
vorig bericht