Tracer – El Pistolero

Bij het horen van de eerste tonen van “El Pistolero” van Tracer wanen we ons meteen weer in de jaren ’90. Stonerrock en Grunge was de stijl waar het toen om draaide. Rock die nergens omheen draait en direct door de speakers schalt. Zo klinkt het ook bij de nieuwe geluidsdrager van Tracer. Tracer doet erg denken aan het geluid van Soundgarden en wie de ogen sluit en goed luistert denkt bijna met een nieuw project van Chris Cornell te maken te hebben. Ook neemt de band je graag mee de woestijn in om een heuse trip mee te maken. Hoewel de band uit Australië komt hebben ze hun inspiratie toch echt uit de Verenigde Staten laten overkomen. Naast vergelijkingen met oudgedienden komt ook met regelmaat een vergelijking met de Foo Fighters naar voren.
De band uit Australie geeft vol gas en dat maar liefst 13 nummers lang. Hierin schuilt ook meteen het gevaar. Tracer klinkt overtuigend, maar op een gegeven moment dan kennen we het wel. Het wordt wat eentonig, er is weinig variatie. De luisteraar zal dan ook snel in twee kampen worden verdeeld. De liefhebbers zullen de plaat van A tot Z draaien, maar een groot gedeelte zal iets eerder afhaken. “El Pistolero” biedt te weinig spannende elementen. Dat is jammer, want op hun debuutplaat wist de band juist wel te overdonderen.
Daarentegen hoeven we over de muzikale kwaliteiten niet te klagen, Het trio bestaat uit ware muzikanten en kan zich prima meten aan de rockers van weleer. Zware baslijnen en strakke gitaarlijnen worden goed ondersteund door prima drumwerk. Tracer is dan ook zo’n band die het live ongetwijfeld fantastisch zal doen. In een niet te grote zaal zal men de nekharen doen rijzen en zal er overal op het ritme worden geknikt. Zo’n muziek is het wel, om een lekkere trip te beleven en te genieten. De nummers van “El Pistolero” krijgen dan de extra glans die het nu helaas mist.