Dit is moderne (hard)rock die je bij je keel grijpt en niet meer loslaat. Misschien niet direct bij de eerste luisterbeurt maar wel naarmate je Either Way, The Sun’s Exploding de kans geeft om op te bloeien. Dan ontvouwt zich een echte parel. De alternatieve rock van True North kent veel melodie en misschien nog wel een melodieuzere zanger. Door gebruik te maken van rap en zijn toon van zingen komt het in eerste instantie wat lieflijk over. Naarmate de tijd verstrijkt en de luisterbeurten toenemen is zijn zang, net zo goed als de muziek op de plaat, adembenemend. Zijn stem is net als de muziek behoorlijk veelzijdig, zonder overigens teveel van elkaar af te wijken. De sfeer van alle nummers blijft passend binnen het geleverde concept. De productie blijft veilig binnen de bandbreedte. Normaal een probleem maar bij de aanpak van dit album past het perfect. De nummers op zichzelf zijn namelijk sterk genoeg om dit te overwinnen. De band heeft duidelijk veel aandacht besteed aan het schrijven van de nummers. Ze nemen je na elke luisterbeurt meer en meer op de reis die de band voor de luisteraar heeft uitgestippeld. De symbiose tussen muziek en zang is top. Het zit allemaal perfect in elkaar. Misschien komt het door de omschrijving van de muziek wat vlak over maar dat is absoluut niet het geval. De band weet bijvoorbeeld heel goed met hard-zacht te spelen. Bovendien hebben elektrische gitaar, bas en drums veel ruimte om te excelleren. True North weet daarnaast heel goed gebruik te maken van elektronica. Op precies de juiste momenten komt er een opvallend geluid voorbij. Het swingt (bijvoorbeeld op Those Were The Days), het zingt (o.a. Save Your Breath en Deathgrip), het rockt (zoals op I Dragged Us In en Still Enough), het rapt (1026 en Disappear) en het danst (luister o.a. naar Burn). Opvallend is dat juist het laatste nummer Solid Ground misschien wel het meest veelzijdige nummer van de plaat is. Het wordt gevuld met hard-zacht momenten, mierzoet zingen en ijzingwekkend schreeuwen. Lekker hoor.
Release: 30-05-2025