Het vorige album …And Everything In Between wist het toch mijn jaarlijst te schoppen in 2024 (hoewel eerlijkheid dient te gebieden dat het album oorspronkelijk uit 2023 stamt). Eind 2025 was is dus heel benieuwd wat de heren op het nieuwe album zouden laten horen.
Angel heet het nieuwe album en het telt toch maar liefst dertien nieuwe composities waarbij First Tongue gezien moet worden als een brug, een opwarmer naar Perfume. Het geluid ligt in het verlengde van de voorganger maar lijkt er ook op dat Unprocessed meer op zoek is gegaan naar de uitersten in de metal. De djentelementen zijn nog talrijk aanwezig en daar maakt de band me erg blij mee. Vooral omdat Unprocessed bijvoorbeeld in 111, Sleeping With Ghost en Beyond Heavens Gate continu de balans weet te vinden tussen djent, power, melodie en ‘vertederende’ zang. Het is ook die zang die enorm tot de verbeelding spreekt. Het geeft Beyond Heavens Gate meer diepte en in Sacrifice Me raakt het een bekende snaar. Ergens ligt het heel erg tegen een mainstreamgeluid aan zoals 5 Seconds of Summer, maar aan de andere kant is de rock-/metalbasis zo sterk neergezet dat het heel goed past op het album en de diversiteit van de band tentoonstelt. Sacrifice Me eindigt enorm sterk en laat de variatie hier vibreren.
De snaren krijgen het weer goed te verduren in Snow Lover, hoewel het algemene karakter van de compositie in het verlengde ligt van Sacrifice Me met een klein beetje meer groove en zwaartepunten. Wanneer we deze lijn van ingetogen zang, sterke melodieën en krachtige erupties die passie uitbraken, komen we ook nog terecht bij Your Dress, Where I Left My Soul en Perfume. Ingetogen en innemend neemt Unprocessed bezit van je neurologische elementen en weet als geen ander hoe spanning opgebouwd kan worden en hoe je meegezogen kan worden in de aantrekkelijkheid van rock-/metalmuziek.
Wat Unprocesses daarbij zo goed maakt is de veelzijdigheid van de band. Naast de bovenstaande omschrijving van de composities gaan alle echt alle remmen los in Terrestrial. Het bas- en gitaarspel is dusdanig heerlijk dat je de neiging hebt om hier een sample van te maken en continu in de herhaling te zetten. De djent stijgt tot ongekende hoogten en zal menigeen ook het hoofd op hol laten slaan. Vette grunts en screams vullen het geheel aan. Het album sluit op eenzelfde manier af met Dark Silent and Complete. Strak, heftig en snel worden gitaar, bas en drum op dubbele snelheid afgespeeld en vormen zo samen een complete cactusmuur, prikkelend en massief. De kracht straalt eraf en werkt toe naar een soort van breakdown waarin het tempo daalt, de zang de diepte in gaat om dan compleet stil te vallen. En als betoverend stijgt vanuit deze diepte engelenzang vloeiend naar boven en bouwt van daaruit op naar een solide en vol geluid. Prachtig hoe hier alle elementen van het album bij elkaar komen.
Er is nog een derde tak die Unprocessed heeft ingezet op het album. Bij twee composities worden ze bijgestaan door een collega. Solara heeft een sterk dubstepkarakter en Paleface Swiss biedt hier de ondersteuning. Het uiteindelijk resultaat is een typische Unprocessedcompositie met dubstep-elementen, een stuk rap en zangexplosies. Het uitstapje wordt dunnetjes overgedaan in Head In The Clouds met Jason Bru (Fever 333). Hier zet Unprocessed ook in op de crossovermetal en dat pakt uitermate goed uit. Het past ook helemaal bij de band die op zoek is naar contrasten, uitersten en diversiteit.
Angel is een album dat al meermalen langs is gekomen en steeds weer hoor ik nieuwe dingen die mij aanspreken. De composities zijn sterk opgebouwd, het muziekspel is uitermate aantrekkelijk en de diversiteit zorgt voor een enorme meerwaarde. Wellicht weer een kandidaat voor een jaarlijstje.