Winfield – Rock 'n' Roll Ist Krieg

Als recensent zit je min of meer permanent te wachten op de volgende klapper. In de tussentijd komt er heel veel langs dat heel wat minder goed is, en soms zelfs heel erg dramatisch (hè meneer Danzig?). Gelukkig zijn er dan ook nog platen waarop best wat aan te merken is, maar die toch vooral lekker ongecompliceerd zijn. Zoals de nieuwe van Winfield.
Een Franse band die aan al aan het vierde album toe is. Na twee EP’s, Dirty Rock ‘n’ Roll en BBQ Sausage Party en het full-length debuut Redneck’s Blood is er nu Rock ‘n’ Roll Ist Krieg. Qua titels hebben ze het dieptepunt waarschijnlijk wel bereikt nu. De teksten sluiten daar wel bij aan. “Badass Rock ‘n’ Roll” is geheid voorlopig de opener bij optredens: ‘So here we are, in front of you/ Ready to play something you never heard before,/ It deals with sex, it deals with booze/ Yeah it ain’t new, but we got the guts for/ Badass Rock ‘n’ Roll’. Regel twee en regel vier spreken elkaar nogal tegen, maar een kniesoor die daar op let, want regel vier klopt wel.
Nee, het Engels niet altijd even goed, en een grotendeels gesproken track als “Alcoholic Song” is dan nooit verstandig – het laat een accent horen waar Klaus Meine nog rode oortjes van krijgt. En ja, David Coverdale in vergelijking met deze heren een subtiel tekstschrijver.
Nou en? Het is drie kwartier pretrock van het zuiverste water. Goede sleazy riffs, bijpassende brulzang en een goed uitgebalanceerde, heavy gehouden productie maken dat Rock ‘n’ roll Ist Krieg een typische volume-op-11-plaat is. Ze hebben ooit in het voorprogramma van Nashville Pussy gestaan en dat is volgens mij de perfecte combinatie. Eén subtiel instrumentaaltje “El Tequito”, en verder pure sleazepret. Met een even voorspelbaar als effectief recept: een kort intro, gelijk de vaart erin met de riff en als de sodemieter naar een prima meebrulbaar refrein. Soms heb je niet meer nodig.

Winfield op Facebook