Het come-back album van Sweet, met de hitsingle Love Is Like Oxygen; Level Headed. Volgens velen is dit het album waar Sweet volwassen werd. Tevens is dit wel ook het laatste album in de gehele originele bezetting. Zanger Brian Connolly verliet de band in 1979.

Level Headed is voor mij zo’n “dit mag ik toch eigenlijk niet leuk vinden” geval, net als Dynasty van Kiss. Eerlijk gezegd heb ik beide albums ook veel minder gedraaid dan hun voorgangers. Misschien is dit niet helemaal terecht. Dynasty was voor Kiss de doorbraak naar het grote publiek, en zo was Level Headed voor Sweet ook een terugkeer naar commercieel succes. Dan moet er voor veel mensen toch echt wel iets te halen zijn. Ook voor mezelf moet ik toch zeggen dat achteraf bijvoorbeeld California Nights, Silverbird en in iets mindere mate Air On A Tape Loop in sommige opzichten toch best al heel fijn luistervoer waren.
Op deze Alternate versie staat als eerste een fragment uit een interview met zanger Brian Connolly uit 1978, over de totstandkoming van dit album (en een soort “verantwoording” dat dit niet bedoeld was als commercieel album). De openende ballade Dream On is in een mooie, oorspronkelijker, ietwat kalere versie, zonder uitvoerige productionele trukendoos en strijkers; ook best aangenaam eens te beluisteren. De hitsingle Love Is Like Oxygen is in een verkorte albumversie toegevoegd en wordt gevolgd door een lekker onstuimige, “rammelende” oefenruimte opname van California Nights en een “light” versie van het funky Strong Love (ik snap weer even waarom veel bassisten zo graag funk spelen), zonder de blazers. Bij de demo(?)versie van Fountain meen ik iets meer venijn te horen (ondanks het dunnere totaalgeluid), waar ik dit nummer altijd al iets bite toewenste; een aanwinst!
De alternatieve instrumentale versie van Lady Of The Lake is leuk voor karaoke door de mensen die dit nummer wel kunnen waarderen. Hierna volgen twee “na-na-na” demo versies van Silverbird, die gewoon erg grappig is, en zo’n variant van Lettres D’Amour, die door veel dezelfde lijntjes misschien iets sneller saai kan worden. Het origineel van Air On A Tape Loop vond ik al bij vlagen te (goedkoop) elektronisch en dun klinken (was met massieve bas, gruizige gitaar en Hammond met Lesley-box echt geweldig geweest, denk ik), dus deze nog dunnere demo versie is alleen leuk “voor de heb”, maar niet om echt van luisterplezier te spreken. De lekkere instrumentale demo van Unused Idea en Covergirl, de B-kant van de single Love Is Like Oxygen, sluiten dit feestje af. Een waardige toevoeging aan de collectie van iedere Sweet-fan! Wat mij betreft is de volgende Alternate versie van Off The Record, als Andy daar ook nog materiaal van heeft.