Zeer bovengemiddelde technische muzikale kwaliteiten, een massieve, en toch overzichtelijke productie en in eerste instantie pakkende nummers met mooie, harmonieuze melodieën. Sheev maakt progressieve stoner met elementen van de stevigere grunge (in de richting van Soundgarden of Alice In Chains).
Er wordt aangevangen met een grotendeels gesproken intro, om dit conceptalbum op de rails te krijgen. Het verhaal volgt de mythologische wegen van een alchemist en dienaar van de Griekse godin van onheil, Ate. Muzikaal is direct duidelijk; heel erg technisch met veel knappe wendingen, waardoor je een heel gevarieerd totaalplaatje en verrassende luisterervaring zou moeten hebben. Meestentijds is dat ook zo, maar toch kan het na meerdere luisterbeurten bij vlagen toch ietwat langdradig aandoen. De thema’s in bijvoorbeeld Martev kunnen net iets te lang doorgaan, maar de gitaarsolo bijdragen (en de wel heel fijne baslijntjes) maken dan weer heel veel goed. De knappe ritmes en staccato cadans van King Mustard is gewoon mooi werk, maar hoe er met zoveel door elkaar heen geweven instrumentale structuren toch nog iets van saaiheid kan doorsijpelen bij mij, voelt eigenlijk vreemd. Helemaal als een relatief basic structuur van Elephant Trunk vanaf het rustige stuk op het 3 minuten punt en de daaropvolgende voortgang van het nummer, me weer helemaal tot het einde kan boeien. In Fire is de combinatie van staccato, hoekige ritmes en die precies goed geraakte lange gitaarnoten onder het refrein (en dan die na-echo in de break) helemaal geslaagd. Cul De Sac kent een mooie opbouw met dat ietwat lijzig, dreinede zoals bijvoorbeeld Alice In Chains dat ook kan, maar in diezelfde flow, ditmaal aangevuld met heel dwarse, freaky tussenstukken, is het navolgende Tüdelüt eigenlijk nog veel interessanter. Slotstuk Sabres is vooral in het middenstuk erg interessant; na een mooi getimed inzakmoment, wordt er een fraaie spanning opgebouwd, gevolgd door een boeiend samenspel van dwarse ritmesectie en vloeiend melodieus gitaarspel. Een plaat die me (nog) niet de hele speelduur compleet kan overtuigen, maar die zeker heel sterke momenten heeft en ook nog verder zou kunnen groeien in de beleving van ondergetekende. In ieder geval een plaat die waardering voor muzikaal vakmanschap, maar ook een stukje nieuwsgierigheid zeker kan opwekken.