Zangeres Marieke Bresseleers wordt op het debuut album bijgestaan door toetsenist Franky De Mangelaere, gitaristen Matthias Jacobs en Keviin De Brauwer, bassist Rutger Meert en drummer Marty Bonnetain. Slechts veertig minuten heeft de band nodig om de luisteraar te overtuigen. Veertig minuten en elf nummers. Dit overtuigen gaat de band probleemloos af, het prachtige Black Fire is daar een mooi voorbeeld van. Stevige rock, met flink wat toetsenpartijen wordt wat intiemer en kleiner om daarna weer vol gas opgeblazen te worden tot een groots nummer. De stem van Bresseleers is krachtig en helder, en een genot om naar te luisteren. Een subtiele piano partij vormt de intro van Odyssey, waar door de toevoeging van de zang een mooie ballad ontstaat. Halverwege het nummer gaan tempo en volume omhoog. Het wordt een lekker rocknummer, waar nog even wat langgerekte gitaarpartijen in verweven worden. Toch gaat de band nergens de grens over, nergens wordt het te intiem of te ruig.
De nummers zijn goed uitgebalanceerd en leunen met regelmaat op de toetsenpartijen van De Mangelaere. Dit laatste is niet zo verwonderlijk, de klassiek getrainde De Mangelaere tekende ook voor de composities. Nadat de band in 2015 werd opgericht door De Mangelaere en Bonnetain, werd Bresseleers aangetrokken, die net haar zangstudie succesvol had afgerond. Het resultaat mag er zijn, en schept zeker verwachtingen voor de toekomst.