Deze plaat voert je mee naar de jaren negentig. We horen namelijk invloeden van Alice In Chains, Type O Negative en Life of Agony. De bandeden mogen geroutineerd worden genoemd. Vocalist Bjorn is bekend van Putrefied Corpse en de rest van de band heeft ervaring opgedaan in bands al Lifelong, Strike First en Mouflon. Dan mag je wel wat verwachten natuurlijk. En die verwachtingen worden ingelost!
De basis elementen van de nummers zijn een donkere stem en riffs die even gothic doom als grunge zijn. Waar de titel van Heroin al meteen doet denken aan de grunge-jaren zou je zo kunnen denken dat één van de terugkerende riffs op Rats in Paradise uit de gitaar van Tony Iommi komt. Een nummer dat sfeervol en gothic klinkt en dan ineens de versnelling ingaat en van hardcore richting death gaat. Heerlijk verrassend. The Tide heeft een mooie spooky vibe en tussen de schizofrene Danzig meets Layne Staley vocalen en dito goth/grunge sfeer zit er toch een kleine hardcore-eske breakdown in verwerkt. Beat Her To It heeft een grotere rol voor de synthesizer, dat de gothic vibe versterkt. Op Violence of in Serenity horen we ook wel wat invloeden van Leonard Cohen en Nick Cave op de mooie samenzang. Dark Night Soul klinkt net wat rauwer met wat episch gitaarwerk.
De nummers zitten, zoals je kunt lezen, allemaal sterk in elkaar. Hoewel de invloeden zeker wel duidelijk zijn, weten ze toch te boeien en te verrassen. Sterke plaat!