Eskimo Callboy bestaat tien jaar en dat vieren ze met de EP MMXX. De Duitse band is naar mijn idee één van de voorlopers en pioniers van de electrometalcore en weten aantrekkelijke melodieën, metalelementen en plezier uitstekend te combineren op de vijf albums en debuutEP. In de loop van de jaren is de muziek van Eskimo Callboy steeds sterker en volwassener gaan klinken, zonder de energie en de gretigheid te verliezen. Dat zorgt ervoor dat hun fanbase groeit als een col in de derde categorie. Het gaat niet razendsnel, maar groeit zeker gestaag en het geplande concert in Amsterdam is dan ook uitverkocht en het optreden bij Wacken World Wide mag gerekend worden als één van de beste optredens van dit jaar.
MMXX is de EP waarop zanger Nico Sallach (ex-To The Rats And Wolves) zijn debuut maakt bij de band en met de eerste single Hypa Hypa hebben ze meteen dé ‘zomerhit’ van het jaar te pakken. Vanaf de eerste noten beginnen ledematen en lichaamsdelen onbewust en willekeurig te bewegen en weet Eskimo Callboy luchtigheid, humor en stevige metalcore te combineren tot een zeer zeer aanstekelijke compositie die in de refreinen heel toegankelijk aanvoelt met een vibe uit de vorige eeuw, maar waarin zeer krachtige tussenstukken voor kracht zorgen.
De tweede single Hate/Love heeft een minder aanstekelijk karakter, maar ook hier weet Eskimo Callboy te overtuigen. Vooral in de refreinen gaan de heren goed los. Ook hier blijkt het een compositie die goed opgebouwd is en op de juiste momenten zichzelf naar een hoogtepunt werkt en de energie duurzaam vrijkomt.
MC Thunder was een megahit op het vorige album The Scene. Met MC Thunder II (dancing like a ninja) geven ze daar een goed gevolg op. Continu wordt er spanning opgebouwd naar de refreinen en zorgen de electro-elementen voor die extra vibe waarin Eskimo Callboy grossiert. Een compositie om niet op stil te blijven staan en luidkeels mee te zingen (in quarantaine dan momenteel). Op vele fronten lijkt MC Thunder II op MC Thunder I. Muzikaal qua melodie, maar vooral het dansbare en energieke aspect is de grote gemene deler. Binnenkort is ook de video bij deel II beschikbaar.
Het tweede gedeelte van de EP bestaat uit oud werk dat opgepoetst, upgepimpt en versterkt op de schijf is gezet. Monsieur Moustache en Dramaqueen zijn te vinden op het debuut van de band uit 2010 en Prism (featuring Tobias Rauscher) komt van het laatste album Rehab uit 2019. De EP MMXX geeft zo een beeld van Eskimo Callboy bij de start en van de band nu. De vibe is hetzelfde, de energie spat er vanaf en electro en metal hebben altijd al als goed duo gewerkt. Wel merk je duidelijk bij de drie nieuwe composities dat de band ontzettend gegroeid is in het schrijven van composities en daarmee een meer volwassen geluid neerzetten tegenwoordig.
MMXX is op vele manieren bijzonder. Allereerst is het natuurlijk de muzikale kennismaking (bij Eskimo Callboy) met zanger Nico. Daarnaast is het leuk om de tien jaar te vieren met composities uit 2010 én uit 2020. Tot slot levert Eskimo Callboy met Hypa Hypa een dijk van een compositie/hit af, die zeer waarschijnlijk uit kan gaan groeien tot publieksfavoriet en metalcoreklassieker. Eskimo Callboy toont daarmee zeker ook aan dat zij in de electrometalcore de top momenteel aanvoeren.
Eskimo Callboy – MMXX
378
vorig bericht