Zes jaar na het enthousiast ontvangen album Dance Underwater laat de Britse band onder leiding van Jay Ashton weer van zich horen.
De tweelingbroers Aston hebben hun ruzie niet bijgelegd en zo bestaat er een Britse band Gene Loves Jezebel en een band met dezelfde naam met als uitvalsbasis de Verenigde Staten. Deze keer wordt er voor de zekerheid op de hoes vermeldt Feat. Jay Aston.
Zanger Aston wordt op dit album bijgestaan door drumer Carlton Hyman, gitarist James Stevenson en toetsenist Peter Walsh. De twaalf nummers zijn zoals je mag verwachten van deze band, sferisch, melodisch en prettig in het gehoor liggend. En wat vooral opvalt is hoe opvallend goed Aston nog steeds zijn zang laat horen, er zit geen slijtage op zijn stembanden.
Op het album combineert Aston eigen nummers met covers van andere artiesten. Zo horen we nieuwe versies van Magazine’s The Light Pours Out Of Me, Marianne Faithfull’s Broken English, A Girl Like You van Edwyn Collins tn In Between Days van The Cure. Aston weet er prachtige eigen versies van te maken zonder het origineel geweld aan te doen.
Maar ook de eigen nummers zijn een genot om naar te luisteren, Lone Rider roept herinneringen op van een vroege Gene Loves Jezebel. You Can’t Hurt Me Enymore heeft een hoofdrol voor de toetsen en Young Girl ligt eigenlijk direct goed in het gehoor. In Between Days wordt ingetogen gespeeld met minder tempo dan het origineel. Hierdoor wordt het een prachtige intieme versie. Another Girll Another Planet van The Only Ones krijgt ook een make-over van Aston en ook dit is een geslaagde versie.
Aston weet met dit album twaalf sterke composities te laten horen die zeker geluisterd moeten worden door nieuwsgierige muziekliefhebbers. Melodische alternatieve rock op zijn best!