Home » Glorious Bankrobbers – Rock ‘n’ Roll Church

Glorious Bankrobbers – Rock ‘n’ Roll Church

door Cor Schilstra
256 views 3 minuten leestijd

De hoes kan het al voorspellen; rock ‘n’ roll met heel veel punky energie. Gooi Rolling Stones, Kiss, The Sweet, Status Quo, Lynyrd Skynyrd en Stooges in een blender, en je zult ongetwijfeld iets a la Glorious Bankrobbers krijgen.

Deze band is al bezig vanaf 1983, heeft een break gehad tussen 1992 en 2006, en hebben tot nu toe (slechts) vier studio albums en een live plaat uitgebracht. De voorlaatste, Back On The Road, die de band vorig jaar uitbracht, smaakte absoluut naar meer en misschien hebben ze nu eindelijk zelf ook de smaak te pakken; nondeknetter, ze hebben nu voor hun doen wel heel snel alweer een nieuwe plaat uit. Ik ben benieuwd.

De boogie rawk ‘n’ roll van opener en titelnummer Rock ‘n’ Roll Church is al direct een lekkere binnenkomer. Deze weg wordt fijn doorgetrokken met Schoolgirl, en daarna trappen ze het gaspedaal nog iets verder in. Demolition Boy is gewoon high energy rawk ‘n’ roll a la Hellacopters; heel erg catchy! Even terugschakelen met The Long Drink, en dan wat zeer passende Southern ingrediënten in Hometown en het wel heel erg Black Crows-achtige Hell’s Kitchen. De licks kan je hier bijna één op één kopiëren, maar goed, beter goed gejat, dan slecht verzonnen. Dat is trouwens ook op die lekkere gospelkoortjes van toepassing.

Een stukje stevige bubblegum rock in Human Race, waarbij ik de faset AAAh-koortjes a la Sweet er zo bij kan bedenken. Ook weer een paar zeer smakelijke hooks en gitaarbijdragen hier. Over die hooks gesproken; deze jongens hebben dit helemaal door. Een liedje als Ain’t Happy is eigenlijk nergens heel erg bijzonder, maar heeft een paar geweldige hooks, die het nummer helemaal dragen. Heel grappig ook, hoe je bij sommige nummers een heel andere associatie kan krijgen; zo kan ik bij beluistering van Baby Said, door de timing in het refrein opeens aan Somebody Put Something In My Drink denken. Het meeslepende Not Me, met zo’n lekker gierende solo, en de afsluitende boogie rocker I’m Sorry, zijn ook gewoon helemaal geslaagd. Wederom een heel fijne plaat van deze, naar mijn mening, zwaar ondergewaardeerde band.

Kijk ook eens naar

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00
Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00