De ceremoniële opening en afsluiting zeggen eigenlijk alles. Heilung is live geen optreden. Het is een ritueel. Dat begint met het bezwerende In Maidjan en laat ons, als aandachtige toehoorders, niet meer los. Heilung is veel meer dan muziek alleen. De lichtshow wordt gebruikt om sommige elementen extra uit te lichten. Soms staat er letterlijk slechts een klein deel van het podium in de spotlights. Het helpt om de focus te bewaren. Er gebeurt namelijk extreem veel op het podium. De band heeft verschillende drummers die met imposante slagen de drums laten knallen. Vaak zijn de leadzanger en zangeres in beeld, maar Heilung heeft er veel meer. Naast de muzikanten wordt gedanst, gesprongen, geschreeuwd en bewogen door mannen en vrouwen die ten dienste staan van het ritueel. Foto’s en video’s zeggen deze keer zeker meer dan woorden. Er live bij aanwezig zijn is natuurlijk nog beter. Het is duidelijk dat de optredens van Heilung weinig mensen ontgaan is. Beide 013 shows waren namelijk in rap tempo uitverkocht. Het viel op dat de merchandise erg druk was. Zelfs al voor de show. Als er dranghekken nodig zijn om de wachtenden in goede banen te leiden zegt dat wel genoeg.
Het was het muzikaal ook allemaal waard. De rustigere nummers als Anoana, Norupo, Othan en Asja laten horen dat Heilung samenzang tot kunst verheven heeft. Of het nu om samenzang tussen vrouwen, mannen of mannen en vrouwen gaat. Het klinkt als een klok. Ook de meer tempo gedreven nummers als Hakkerskaldyr, Alfadhirhaiti en Traust laten dat horen. Vooral Traust laat met opvallende keelklanken als dragende kracht horen dat Heilung dit uitstekend beheerst. Op Hamrer Hippyer gaat iedereen er op (en voor) het podium nog een keer flink op los. Dan sluit de heling met een eigen ceremonie en mogen wij, stervelingen als wij zijn, weer terug naar de gewone wereld.
Wie de televisieserie The Last Kingdom kent weet wie Eivør is. Haar muziek wordt regelmatig gebruikt. Het zorgt ook voor herkenbaarheid bij het live optreden. De meer traditionele folk wordt moeiteloos afgelost met dromerige popnummers. Dan wordt de elektrische gitaar gepakt en krijgt de keyboard meer ruimte. Persoonlijk heb ik meer met de traditionele folk van Eivør. Dat komt omdat ze dan veel meer uit haar imposante stem haalt. Bij de rustigere nummers valt het veel minder op dat ze zo’n groot bereik heeft. Blijft staan dat het optreden genieten is. Al is het maar om goed voorbereid te worden voor Heilung. Wat helpt beter dan de beelden van The Last Kingdom weer voor ogen te hebben?
Lili Refrain helaas gemist. Slechts een laatste kreet meegekregen. Op een doordeweekse dag zo vroeg beginnen lukt niet iedereen. Gelukkig was ik een van de weinige, want de zaal stond al vroeg vol.