Hellyeah – Band Of Brothers

Zet vijf topmuzikanten bij elkaar in het warme zuiden van de Verenigde Staten met wat kisten drank en instrumenten, laat ze genieten van het samenspelen en Band Of Brothers is een feit. De titel van de cd refereert evenals het titelnummer naar het samenspelen met de jongens. “As long as we stand together, everything’s gonna be allright”. De voormalige bandleden van onder andere Pantera en Mudvayne hebben zichzelf voor Band Of Brothers, in tegenstelling tot de eerste twee cd’s, geen beperkingen opgelegd. Voor Hellyeah en Stampede vonden vooral Chad Gray en Vinne Paul dat het niet mocht klinken zoals de eerdere bands. Godzijdank hebben ze dit principe bij Band Of Brothers overboord gegooid. Hellyeah klinkt dan ook regelmatig als een nieuwe band die de invloeden uit het verleden integreert in de muziek van vandaag. War In Me is meteen een schot in de roos. Het intro fungeert als lont om de gitaarriffs in een heerlijke groove te laten exploderen. Bob Zilla op bass en Chad Gray met het herkenbare zanggeluid geven meteen de cd een zinderende start. Band Of Brothers en Rage Burn kennen eveneens dat heerlijke zware geluid waarbij de gitaarriff traag het nummer lijkt af te rollen. Het aanstekelijke Drink Drank Drunk volgt hierop. Dat ruwe bolsters blanke pitten bevatten blijkt uit Between You And Nowhere. Dat heerlijke “southern” gitaargeluid geeft het nummer extra emotionele lading. De tweede helft van de cd gaat verder op de ingeslagen weg. In WP Free komt een stuk maatschappelijk onrecht naar voren. Opvallend is daarnaast dat vooral War In ME, Why Does It Always en Burn Rage tekstueel een persoonlijke tint hebben mee gekregen. Band Of Brothers is vooral een sterke cd geworden waarbij het zware metalgeluid neergezet wordt door een hechte band van ‘broeders’ die het heerlijk vinden om samen een portie herrie te maken. Dat liefhebbers van Pantera dit schijfje ongetwijfeld tot hun favorieten gaan scharen zou voor mij geen verrassing zijn.