Het voorliggende album Curiosity van Christiaan Bruin’s Inventions is de opvolger van Meta. Ik hoor je denken: “zo dat is snel, na acht maanden”. Voor diegenen die Christiaan Bruin een beetje kennen is dit Neal Morse-achtige tempo gebruikelijk. Net als op Meta bestaat Curiosity uit een reeks van elf tweewekelijks opgenomen nummers. Allemaal in het najaar van 2017. Om het ‘multimedia proof’ te maken is bij ieder liedje een video opgenomen.
Curiosity gaat onder andere over wiskunde en abstracte wiskundige vormen als de cirkel, driehoek en kubus. Al eeuwenlang is er een discussie of deze vormen echt bestaan, of dat het menselijke verzinsels zijn. Zou er een universum zonder mensen mogelijk zijn waarin 2+2 nog steeds 4 is? Het muzikale eindresultaat valt te omschrijven als progressieve, orkestrale en symfonische (dream)pop met invloeden van minimal componisten zoals Steve Reich en Phillip Glass.
De elf nummers op Curiosity kennen een grote verscheidenheid. Puntig en staccato zoals opener Pocket Universe en titelnummer Curiosity met piano intro, tegendraadse ritmepatronen en een postrockachtig einde. Ook het gelaagde Real Numbers met aanstekelijke loopjes op piano valt in deze categorie.
Naast toetsen kan Christiaan Bruin ook uitstekend uit de voeten op drums. Zijn stijl is overwegend los en herkenbaar. Luister maar naar het orkestrale en door Maartje Dekker (Mayra Orchestra) van prachtige vocalen voorziene Kites And Darts. Ik vind dat daardoor ook een van de betere nummers.
Dreampop is vertegenwoordigd met The Penrose Steps met prachtige door elkaar verweven vocale lijnen en een orkestraal intermezzo waar Christiaan Bruin patent op heeft. Maar ook het intieme en gedragen Deep Thought met die kenmerkende licht hese zang. Nog kleiner is de ballad Through The Needle’s Eye met een subtiele vocale bijrol van Anne Bakker.
The Grand Design is met zijn bolero-achtige ritme, de eerste van een reeks nummers die Curiosity optillen naar een hoog nivo. Op The Same River Twice horen we Ruben van Kruistum (Mayra Orchestra) op cello. Het refrein is door zijn zanglijnen bloedstollend mooi. Bijzonder is de videoclip bij dit nummer. Het zijn nostalgische zwart-wit beelden uit de vorige eeuw. Beelden van Rotterdam van voor de tweede wereldoorlog, uit het Rotterdamse gemeentearchief.
Minstens net zo bijzonder is de video bij We Are Endless. Het nummer gaat over de onderlinge verbondenheid tussen mensen. Hoe alle mensen bij elkaar een organisme vormen. De clip is niet gefocust op individuen. Je ziet dus geen mensen of gezichten, maar wel de dynamiek van groepen mensen. In een versnelde timelapse vanuit het perspectief van een vogel. Het zijn beelden uit Nederland (Amsterdam, Delft, Rotterdam). De clip is gemaakt door een Chinese student uit Delft. Niet zelden waan je je daarbij in Madurodam. Het nummer herbergt alles wat de muziek van Inventions zo bijzonder en uniek maakt.
Als bonus tracks zijn alternatieve uitvoeringen van Real Numbers (met een gastrol op gitaar van Adrian Jones (Nine Stones Close, Jet Black Sea) en Through The Needle’s Eye toegevoegd. O Stone, Be Not So voegt niet veel meer toe aan dit kunstwerk wat Curiosity, mede door het schitterende artwork van Hollister David, gerust genoemd mag worden.
Ook van Curiosity is een serie met ‘making-of’ videos, waarin bij elk nummer verteld wordt over het achterliggende proces. Je kunt de playlist hier bekijken. Het is voor de liefhebber sowieso de moeite waard zich te abonneren op zijn YouTube-kanaal, waar hij frequent nieuwe video’s plaatst. Kreeg je geen genoeg van Meta, dan kan je Curiosity blind aanschaffen. Is Curiosity je start, dan zal Meta er ook moeiteloos ingaan. Ik kan niet wachten op een het derde en wellicht vierde deel…
Lees hier een diepte-interview wat ik had met Christiaan Bruin.
Inventions – Curiosity
288
vorig bericht