Earthquaker is het nieuwe album van de Belgische band King Hiss, en schudden zal het!
Het is al weer het derde album voor deze in 2011 opgerichte band, afkomstig uit West Vlaanderen. Zanger Jan Coudron gaat weer ouderwets te keer. Agressieve en rauwe vocalen, hier en daar aangevuld met grunts, zijn het handelsmerk. Gitarist Joost Noyelle, bassist Dominiek Hoet en drummer Jason Bernard maken het viertal compleet.
Op het nieuwe album wordt de hedendaagse mensen nader bekeken. En daar gaat het volgens de band niet goed mee, er wordt minder nagedacht en meer gepraat. Er wordt gemanipuleerd, gepolariseerd en we doen aan stereotypering, en dat allemaal onder de druk van de sociale media. Dit kan uiteraard niet goed blijven gaan en met een stevige muzikale omlijsting van King Hiss gaan we richting de afgrond.
Na de korte intro Crititcal Failure volgt het titelnummer Earthquaker. Een nummer met snel gitaarspel en een ronkende bas. Coudron giet daar nog even zijn donkere vocalen overheen, en de toon is gezet. Monolith is een nummer waarin langzame riffs en gitaarsolo’s elkaar afwisselen, hier en daar onderbroken door de vocalen die op hun beurt hier en daar onderbroken worden door heftige grunts.
Kilmister is een snel-sneller-snelst rock nummer, gevolgd door Butcher en Drop Dead Leader. De teksten zijn hier en daar somber gestemd, maar dat komt omdat het niet goed gaat met de wereld waarover gezongen wordt op het album. Als het album uiteindelijk bij het twaalfde nummer, Sum Of All Nightmares, is aangekomen, hebben we de drie kwartier net niet aangetikt. Het is een snel album geworden, je wordt er als luisteraar doorheen getrokken in een vlot tempo.
De band weet goed te variëren in de stijl van de nummers en dat zorgt er zeker voor dat het album aantrekkelijk blijft.
King Hiss – Earthquaker
254
vorig bericht