Home » Mad Sin – Survival Of The Sickest/Dead Moon’s Calling

Mad Sin – Survival Of The Sickest/Dead Moon’s Calling

door Cor Schilstra
25 views 2 minuten leestijd

Al vanaf 1987 teisteren de Duitse rockabilly horror-punks Mad Sin het muzikale landschap met hun opzwepende psychobilly. Vlotte contrabas, strakke drums, een mooie mengeling van rock ‘n’ roll, punk, en surf op de gitaar, overtuigend bevlogen vocalen en heel veel bijna ontsporende muzikale energie.

De band heeft in de loop der jaren een mooi verloop in de muzikale ontwikkeling; de muzikanten laten individuele groei, maar vooral ook als band een stijgende lijn zien. Ook de afwisseling in arrangementen en invulling van invloeden uit bijvoorbeeld ska tot metal (zelfs live coveren van Ace Of Spades) worden steeds effectiever. Rebellion Records brengt nu re-releases van een tweetal albums van Mad Sin in beperkte oplage (op zwart en gekleurd vinyl) op de markt. Volgens velen is dit zo’n beetje de periode dat de band op zijn allerbest was. Zelf heb ik jaren geleden, min of meer per toeval al eens de Dead Moon’s Calling CD ergens uit een aanbiedingenmand gevist, en deze toch (voor mij) verbazingwekkend veel gedraaid. Omdat het draaien van vinyl hier thuis toch echt zwaar de overhand heeft gekregen, hebben deze mooie heruitgaven op elpee dus nog wat draaiuren in het vooruitzicht. Tussen deze Survival Of The Sickest uit 2002 en Dead Moon’s Calling uit 2005 zat eigenlijk oorspronkelijk nog de release van de mini-CD “Teachin’ The Goodies” Lesson One, met covers, die in Japan ook op 12” mini album is uitgebracht.

Deze twee nu heruitgegeven albums zijn in ieder geval een hele mooie dwarsdoorsnee van het oeuvre van de band. Van swingende rockabilly, spooky surf, hoekige ska tot opgevoerde, speed-punk‘n’roll, het is allemaal aanwezig. Zelfs een stukje party-ballroom swing-punk in de vorm van het bijna “foute”, ontwapenend aanstekelijke Not Invited kan op Dead Moon’s Calling gevonden worden. Maar voorlopig gaat Survival Of The Sickest even het meest op repeat; een paar geweldige keuzes in arrangementen en effecten voor het gitaargeluid in een paar nummers. Vooral wanneer het ietwat richting Misfits gaat, kan ik erg van de combinatie van muzikale ingrediënten genieten. Twee erg prettig beluisterbare plaatjes, die voor de fans die deze nog niet op elpee hebben kunnen scoren, een nieuwe kans is, maar ook wanneer je als luisteraar deze band eens wil uitproberen, zijn dit wel potentiële kandidaten voor een aandachtige luisterbeurt.

Kijk ook eens naar