Magnum – Live At The Symphony Hall

Het slotconcert van de Road To Eternity concert, de laatste van een reeks van 42 concerten.
Het laatste concert van een tour is altijd apart, net even anders dan de shows voorafgaand. De Road To Eternity tour van Magnum eindigde na 42 concerten in Birmingham. En in Birmingham weten de liefhebbers muziek te waarderen. Het is de stad waar onder andere Electric Light Orchestra, The Moody Blues en Black Sabbath vandaan komen, om maar eens wat namen te noemen. En Magnum is zelf van origine ook afkomstig uit Birmingham.
De verslaglegging van het concert haalt bijna de honderd minuten. Na de laatste wisselingen bestaat de band uit zanger Bob Catley, gitarist Tony Clarkin, bassist Al Barrow en nieuwkomers Rick Benton op toetsen en Lee Morris achter het drumstel. Het optreden laat oude en nieuwe nummers afwisselend voorbij komen. Zo horen we How Far Jerusalem, Vigiilante en Don’t Wake The Lion, maar ook nummers van het laatste album Lost On The Road To Eternity zoals Show Me Your Hands en Without Love.
Het concert begint met een lange uitvoering van When We Were Younger. Als de band Lost On The Road To Eternity inzet wordt gastzanger Tobias Sammet (Avantasia, Edguy) op het podium geroepen om vocale ondersteuning te geven. Op de studio versie was hij ook al te horen en de nieuwe live versie bevalt zo goed dat deze als single is uitgebracht om de aandacht te trekken van liefhebbers en fans voor het nieuwe live album.
Tussen al het geweld is ook het mooie, rustige Your Dreams Don’t Die te horen. De band neemt wat gas terug en Catley laat horen dat ook ballads hem moeiteloos afgaan. Het album laat een geweldige band horen, goed op elkaar ingespeeld en absoluut niet op de automatische piloot spelend. The Spirit laat een mooi samenspel van Catley’s vocalen en de piano horen, en als het publiek dan uitgenodigd wordt om mee te zingen, kan de band niet meer stuk.
Van de vijftien nummers zijn er slechts twee korter dan vijf minuten, er zijn er zelfs twee die langer dan tien minuten duren. Het plezier spat er hoorbaar vanaf. Clarkin vertelt dat de band de afgelopen jaren Birmingham maar één keer heeft aangedaan, maar met deze show is dat zonder meer rechtgezet.

Related posts

De Stoeptegels – De Titelloze Tweede

Abrams – Blue City

Kayleth – New Babylon