Het Nijmeegse Misprint brengt haar tweede EP Binnenkant Van Een Raam uit. Het Nederlandstalige indiepoprockkwartet verkent in vijf nummers de vele gezichten van eenzaamheid – van gebroken relaties, onbereikbare vriendschappen tot het verwerken van rouw. Toch is het geen neerslachtig album geworden, integendeel: de melancholie wordt afgewisseld met momenten van uitbundige euforie en refreinen die je spontaan meezingt.
Weidegang, de eeste volledige track, doet wat denken aan Spinvis, terwijl Lege Koelkast best een potige/snedige track is over vermoedelijk een gebroken hart. De track Heavy Metal is veruit het meest ‘heavy’ nummer van deze EP, maar nog lang geen echte heavy metal zoals we die kennen op Rockportaal. Wel een leuk onderwerp: moet je je muzieksmaak aanpassen om bij een groep mensen te kunnen horen? In de lyrics zitten behalve stevige riffs nog knipogen naar Henny Vrienten en Gorki. Ze kennen hun klassiekers bij Misprint. Behalve het onmiskenbare Nederlandse accent had dit een track kunnen zijn van BEUK uit België. Langs de Lange Lindelaan – het had de titel van een Suske en Wiske-album kunnen zijn – en afsluiter En Soms zijn wel heel braaf en beleefd, meer naar Yevgueni. Het maakt dat deze band twee gezichten heeft: kwajongens en ideale schoonzonen tegelijk.
Misprint werkte in de Amsterdamse IJland Studio samen met producer Remko Schouten (Hang Youth, Canshaker Pi, Stephen Malkmus) en laat een meer gelaagde en melodieuze kant van zichzelf horen. Ze werden bijgestaan door een rits gastmuzikanten, waaronder een spontane cameo van Pavement-gitarist Spiral Stairs, die Nederlands probeert te spreken op het nummer Heavy Metal. Voorts staan op deze release saxofoonpartijen van Mart Boumans (The Super Soakers, Clean Pete, Slack Attack) en riffs van Jelle Crooijmans (Cavolo Nero, Moon Moon Moon).
Binnenkant Van Een Raam verschijnt in een gelimiteerde speciale editie op het cassettelabel Schmetterling Records en in eigen beheer op CD.