Een uitverkochte zaal op de woensdagavond, laat dat maar aan Geoff Tate over! Begeleid door maarliefst vijf muzikanten speelde hij de geweldige nummers van Operation: Mindcrime. Zelfs zijn dochter, Emily Tate is erbij, ook met haar eigen band. Wat kun je dan verwachten op zo’n avond? Gezellige drukte en een spectaculaire show!
Het begint meteen goed met de eerste support act, een Heavy Metalband genaam Thorium. Op 5 oktober 2018 is hun debuutalbum uitgekomen, dat meteen goed werd ontvangen. Ook de Boston Rock Radio was erg positief. Dat is ook zeker niet vreemd, want het is net alsof je naar Iron Maiden staat te luisteren! De vocals van David Marcelis zijn echt die van een goede, authentieke metalzanger, met de nodige hoge uithalen ertussendoor. Alle bandleden stonden geen seconde stil, maar hoe kan iemand ook stil blijven staan onder het genot van zulke Power Metal?
Emily Tate vormt samen met haar band Till Death Do Us Part de tweede support act. Het is meteen duidelijk dat Emily een geboren performer is, net als haar vader. Ze staat zelfverzekerd op het podium, maar dat kan ook niet anders als je begeleid wordt door zulke goede muzikanten! De gitarist Kieran Robertson stuitert over het podium, al even energiek als de muziek die hij speelt. De muziekstijl van de band is te omschrijven als een mix tussen Depeche Mode en Bring Me The Horizon, met vrouwelijke vocals die te vergelijken zijn met Evanescence.
Dan is het eindelijk zo ver: Geoff Tate himself. De wereldberoemde zin ‘I remember now, I remember how it started’, klinkt uit de speakers en het publiek gaat uit zijn dak. Dan komen de muzikanten het podium op en beginnen te rocken met Anarchy X. Gitarist Kieran Robertson is ook weer van de partij. Geoff is zijn geweldige stemgeluid in ieder geval nog lang niet verloren! De zanger van Queensryche is natuurlijk wel gewend om voor volle zalen te staan, maar daardoor is hij er niet minder dankbaar voor. Dit laat hij ook duidelijk merken in de omgang met het publiek. Voor veel fans is het een once in a lifetime thing, om zo dicht bij hun idool te kunnen komen, en daar is hij zich zeker van bewust. Ook Kieran en bassist Jack Ross genieten van het contact met hun fans en komen ook regelmatig langs om mensen een hand te geven, of zelfs een fist bump. De sfeer in de zaal is heerlijk en de nummers lijken nog beter te klinken dan ze altijd al deden. Voor het nummer Suite Sister Mary komt Emily Tate nogmaals het podium op om met haar vader te zingen. De interactie tussen vader en dochter op het podium is in elk opzicht uniek en mooi om te zien.
Na ruim anderhalf uur te hebben gespeeld komen de bandleden nog terug het podium op voor een aantal toegiften, waaronder een van de meest bekende nummers van Queensryche, Silent Lucidity. Bij dit nummer komt Tate’s stem nog beter naar voren dan bij alle voorgaande nummers van de avond. De emotie straalt van zijn gezicht tijdens het zingen. Als ze dan uiteindelijk toch de laatste buiging maken voor het publiek, is de dankbaarheid van het gezicht van elk van de artiesten af te lezen. Hun plezier in het optreden maakt een concert nog tien keer beter dan het al is. Na nog een aantal foto’s te hebben gemaakt met het publiek en zoveel mogelijk mensen nog een hand te hebben gegeven, nemen ze dan toch afscheid van de Cacaofabriek. Het 30 jarige bestaan van een legendarisch rockalbum had niet beter gevierd kunnen worden!
Operation: Mindcrime – Cacaofabriek (Helmond) 19/12/2018
172
vorig bericht