We weten het nu zeker. Buitenaardse wezens bestaan, de wereld van klonen gaat al veel verder dan gedacht en de waarde van ingeblikt Spam is het bewijs van de teloorgang van de mensheid. Gelukkig eindigen we de avond met Bedlamite en het feit dat er nog steeds hoop is.
De (wo)men in black van Puscifer geven het publiek een theatrale show die haar weerga niet kent. Zeven jaar geleden (alweer) gaf Puscifer in het teken van Money Shot een show weg waarin de elektrische gitaar meer centraal stond. Deze keer is het de electro/ synth kant van de band die getoond wordt. Kan ook niet anders want hun laatste plaat Existential Reckoning staat er bol mee en de setlist vanavond wordt overheerst door die plaat. Alle twaalf de nummers van Existential Reckoning komen voorbij in de twee uur durende show. Wat blijft, net als zeven jaar terug, is de extreme perfectie waarmee de show gebracht wordt. Onder leiding van agent Keenan en agent Round zorgen gitarist en multi-instrumentalist Mat Mitchell, bassist/ synth Greg Edwards en drummer Gunnar Olsen voor de muzikale omlijsting. Hoewel de laatste twee eigenlijk tijdelijke gasten zijn is het duidelijk dat Puscifer al langer in deze samenstelling samenspeelt. Zo’n strak en verfijnd samenspel krijg je namelijk niet zomaar voor elkaar. Mede met dank aan het uitstekende geluid vanavond is dit perfect hoorbaar. Dit is hoge school muziek.
De humor is echter nooit ver weg. Of het nu de in elkaar gezette video’s zijn die tussen de muziek door gespeeld worden of het feit dat we allerlei vreemd uitgedoste creaties voorbij zien komen op het podium. Natuurlijk wordt Billy D (een rol van Keenan) niet vergeten. In het begin wordt hij nog uit het publiek gepikt. Na de pauze komt hij nadrukkelijker in beeld. Als zanger van nummers als Bullet Train To Iowa, Vagina Mine, Flippant en het aanstekelijke Conditions Of My Parole. De meeste respons krijgt The Remedy die eerder in de set gespeeld wordt. Het zal iets te maken hebben met de tekst (schrijft de schrijver van dit artikel met een knipoog). Opvallend is dat zelfs The Humbling River in de set voorkomt. Die had ik niet aan zien komen. Het is dan wel in een speciale remix versie zodat het beter bij de rest van de avond past.
Puscifer levert een optreden zoals een optreden eigenlijk altijd hoort te zijn. Met geweldige muziek, mede ook met dank aan de fijne samenzang tussen Round en Keenan en een enerverende show. Mede door de constructie en de verschillende opstellingen zorgt de band voor levendigheid. Ooit zanger(essen) hard over het podium zien lopen wanneer er gezongen wordt? Bij Puscifer gebeurt het. De pasjes en acts zijn bedacht. In dit geval levert het een adembenemende avond vol vermaak op. Een avond die compleet anders is dan hun vorige show. Daar was niet alleen de elektrische gitaar de hoofdrolspeler maar ook American Wrestling. Deze keer gaat 013 outer space of is het met dank aan de (muzikale) ‘drugs’ eerder out of space.
Over het voorprogramma Night Club kunnen we kort zijn. Persoonlijk hou ik van electro maar dit is wel heel erg simpel van opzet. Als de zangeres ook nog eens duidelijk meezingt met een band dan wordt het toch iets teveel karaoke op de vroege avond.
Foto met dank aan Poppodium 013 facebook en Puscifer