Home Album review Scumbag Millionaire – All Time Low

Scumbag Millionaire – All Time Low

door Cor Schilstra
1,3K views 2 minuten leestijd

In iets lagere versnelling dan gewoonlijk, maar wel heel overdonderend vol geproduceerd, komt de eerste track met de toepasselijke titel A-Bomb over je heen. Hoor ik daar zelfs een heel fout keyboardje achter in de mix of is dat die lapsteel van nieuw bandlid Fizzo? Maakt niet uit, hij is weer lekker! De opnames zijn trouwens gedaan in Studio Bombshelter van Truckfighters met behulp van producer Hannes Littorin.

De high energy rawk ‘n’ roll komt weer helemaal optimaal uit de verf met het uptempo navolgende You Gimme Nothing. De bas klinkt bijna freewheelend, over de hele hals wandelend, maar is toch een heel solide basis, de drums donderen, de gitaren gieren en de gruizige stem vertolkt teksten en meeblèr refreinen zoals dat past bij deze heftige rock ‘n’ roll.

Vergelijkingen met Zeke, Motörhead of onze eigen Peter Pan Speedrock zijn snel gemaakt en in Through Hell And Fire kan je zelfs een extreem catchy groove a la Go, MF, Go (Nasville Pussy) ontdekken. Het additionele pianootje zoals vooral in Devil Street en I’m So Bored doet het trouwens ook erg goed; deze had zelfs meer voor in de mix mogen liggen, want dit is nu soms amper te horen. De “six, six, six” in voorgenoemde Devil Street zal het tijdens optredens in het publiek goed doen als mee-schreeuwer.

Over het algemeen ligt de gemiddelde snelheid op deze nieuwste plaat weer iets hoger dan op voorganger Poor And Infamous en zijn de Ace Frehley links iets minder terug te vinden bij gitarist Max L, al doet dat verder niets af zijn kundige en spetterende spel. Bij de afsluiter Big City Rumble gaat de band traag en slepend van start, om daarna voor het refrein de versnelling in te zetten; een niet veel voorkomend fenomeen bij deze band, iets dat wat mij betreft wel een positieve verrassing is. Bij vlagen kreeg ik, misschien mede door de (voor dit hele album geldende) ruimtelijk en volle, soms echoënde totaalplaatje, een beetje een Monster Magnet gevoel. En dat kan toch nooit slecht zijn, toch? Deze komt (natuurlijk) ook op vinyl uit, en zo zal hij hopelijk ook snel in mijn platenkast te vinden zijn.

Kijk ook eens naar