The Answer – Revival

Houd je van de sound van The Black Crowes, maar mag het wel wat ruiger? Vind je Black Stone Cherry leuk, maar mag het wat Europeser? Dan is The Answer hét antwoord. Deze Ierse band rond zanger Cormac Neeson levert met Revival de derde cd af met een variëteit aan nummers en stijlen zonder de basis van rock te verliezen. Ouderwetse rock’n’roll op een stevige basis vind je bijvoorbeeld in Caught On The Riverbed. Daarnaast kom ik die heerlijke ouderwetse hardrock tegen in het aanstekelijke Waste Your Tears, New Day Rising en Use Me. Waarbij het stemgeluid van Cormac af en toe lekker leentjebuur speelt bij W.A.S.P. En horen we zo tussen de regels in het langzaam en zware Tornado heel af en toe een snufje Chris Cornell terug. Voor mij is dit echt genieten. Maar ook op het gebied van muziekstijlen. Het intro van Trouble leunt erg op onvervalste smerige blues om daarna los te barsten in een groove waarbij gitaar (Paul Mahon) en mondharmonica een belangrijke impuls geven aan het geheel. Hoewel de nummers integraal goed opgebouwd zijn, blijkt The Answer uitstekend in staat om wat poppy nummers neer te zetten. Nowhere Freeway en Vida (I Want You) zijn daar uitstekende voorbeelden voor. Waarbij de term Revival zeker in het intro van Vida prominent aanwezig is. De na-na-na’s zijn de accenten in de muziek, zijn de verborgen maar onmisbare ingrediënten in een perfect gerecht. Of het komt door het rijpen van muziek en band of dat het komt door het touren in het voorprogramma van AC/DC, feit is dat Revival een cd is geworden waarop voor iedere rockfan wat wils is en waarop werkelijk geen nummer uit de toon valt. En terwijl ik alle websites van de diverse rock-/metalfestivals nauwkeurig in de gaten houdt omdat ik nieuwsgierig ben naar een volgende line-up, hoop ik van harte om The Answer ergens te zien staan. Ze verdienen het en ik zou ze zo graag aan het werk willen zien. Met Revival zet The Answer voor mij een absoluut meesterwerk neer op het gebied van rock.