Rock met invloeden uit de punk en alternatieve muziek.
De band bestaat uit gitarist Adam Glosnicki, bassist Andreas Krug en drummer Thorsten vom Stein. In de opnames studio en live worden er extra muzikanten ingevlogen om het trio te ondersteunen. Naar eigen zeggen wordt de band na afloop van een live optreden regelmatig gevraagd of men de hele set nog een keer kan horen. Met die gedachte in het achterhoofd hebben we nu een album dat we oneindig vaak achter elkaar kunnen afluisteren. Repression is het eerste nummer, rock met pop-invloeden, of is het andersom? Het klinkt lekker aanstekelijk. Net als de volgende nummers trouwens. Disagree heeft lekkere gitaar riffs en een melodie waarbij je niet stil kunt blijven zitten. Langzaam dringt het besef door hoe deze band live dan wel niet moet spelen, en eigenlijk is het dan jammer dat je dat nog niet hebt meegemaakt.
In de auto zal het beluisteren van Dying Next Week zeker leiden tot een dieper ingedrukt gaspedaal, het wordt dan ook afgeraden. Het nummer heeft geen heel hoog tempo, maar de opbouw en melodie doen je wel alles om je heen even vergeten. In de ruim veertig minuten die het album duurt, is er geen moment van verveling. Integendeel, de nummers klinken stuk voor stuk meeslepend, ze zijn melodieus en sterk gecomponeerd. Dus nu is het toch echt zaak om de band live aan het werk te zien. Voorlopig kan dat alleen in Duitsland, dat zijn tot op heden de enige aangekondigde speeldata. Maar ga dit album luisteren en ga dit live meemaken!
The Electric Coast – Warming Quilt
240
vorig bericht